Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zin

Soms kunnen woorden erg goed zijn voor je humeur. Gisterochtend liep ik vroeg over straat, in het eerste licht. Als ik een bakker passeer zie ik naast de winkeldeur een bord hangen waarop in forse, gezellige letters staat: Vrijdag Gevulde Koeken-dag! Zelden eet ik een gevulde koek, maar nu krijg ik er zin in. Met die zin kan ik echter niets, want de winkel is nog niet open. Wel meen ik de geur van de koeken te ruiken. Die lijkt ergens van onder de grond vandaan te komen. Terwijl ik me de smaak van een gevulde koek voorstel, loop ik langs een kleine vrachtwagen. In de cabine ervan zitten een man een vrouw. Ze kussen elkaar en niet zo’n beetje ook. Ik vind het een aangenaam tafereel, maar snap ook wel dat ik er niet te lang naar moet kijken, want ik heb er niets mee te maken. Hoe ik erbij kom, weet ik niet, maar het ziet er een behoorlijk overspelig uit. Ook daarmee heb ik niets te maken, gelukkig niet. Ik voel er ook veel voor om zo in de cabine van een niet al te grote vrachtwagen te zitten. De dag moet nog beginnen en je bent al in een tintelende activiteit verzeild geraakt. Maar goed, ik had het over woorden waarvan ik een goed humeur krijg. Zo’n woord staat op de zijkant van de kleine vrachtwagen. Misschien is het een woord van niets, maar op dat uur van de dag en met man en de vrouw voorin heeft het een enorm fééstelijke uitstraling. Het woord is `sierbestrating’. Het is een woord waaraan ik zelden denk en dat ik misschien nog nooit uitsprak, maar nu hoort het ineens bij een dag die niet kapot kan.

Columns

  • Zojuist ontving ik een uitnodiging van een sportclub, een sóórt sportclub, een andere dan die waar ik heen ga, je kunt er ook veel aan je geestelijke conditie doen. Het is een chique club, daarom was de tekst van de uitnodiging in het Engels, op één woord na, en om dat woord gaa... lees meer

  • In een winkel vol wasmachines zeg ik tegen de verkoper dat ik een wasmachine zoek. Hij knikt vol vriendelijk begrip, heeft een gemoedelijke uitstraling en zijn sociale vaardigheden zijn zichtbaarder dan zichtbaar. Ik zeg dat de oude kapot is, dat het net is alsof dat draaiding…... lees meer

  • Het is wijsneuzerig je altijd af te vragen of iets zin heeft. Zinloze dingen of gebeurtenissen kunnen vaak een wonderlijke schoonheid hebben. Maar als iets ontzettend zinvol bedoeld is, kan het zinnig zijn je af te vragen of het werkt.

  • Zonder dat ik er erg of zin in had raakte ik op een feestje verzeild in een gesprek over Johan Derksen. Zonder dat ik zichtbaar gaapte, gaapte ik wel. Dat doe je niet op een feestje, over Johan Derksen praten. Wat mij betreft nooit en nergens, maar ik geloof dat ik hierin alleen... lees meer

  • Voor de kaasboerderij staan twee auto’s, een is van mij en op de andere is te lezen, in sierlijk golvende letters: “Je bent wie je bent. Maar wie ben je echt?” Daaronder de naam van een vrouw en daaronder in strenge hoofdletters: SPIRITUEEL COACH. Een lichtgrijze auto, blinkend... lees meer

  • Eergisternacht kwam de wereld wéér meer in brand te staan. Voor mijn sportbeoefening zette ik gisterochtend bezorgd de radio aan. Daar speelde het oorlogsnieuws geen rol. In het kalme programma Vroege Vogels werd bekendgemaakt welk insect Insect van het Jaar was geworde... lees meer

  • Ben het nog niet tegengekomen: een groot reclamebord dat naar patat ruikt. Naar Franse friet van McDonald’s om precies te zijn. In sommige steden staat het al. Over een tijd zal het bord gangbaar worden. Niet alleen om reclame te maken voor het eten van McDonald’s, maar ook voor... lees meer

  • Eergisteren zag ik in het Journaal hoe gevierd werd dat het tijdschrift Libelle 90 jaar bestaat. Een zaal vol vrouwen van wie velen een feesthoedje op hadden. De verslaggever zei: “Hier en daar ook een man.” Ik zag er één die een beetje terughoudend keek en een rode wintertrui a... lees meer

  • “Dat is flink balen.”
    Lang geleden dat ik die woorden heb gehoord. Er wordt nog vaak flink gebaald, daar niet van, maar de balers zeggen het niet meer zo. Ook nauwelijks meer: balen als een stekker.
    Nu kom ik het zinnetje tegen in een digitaal gesprek met PostNL, schri... lees meer

  • “Dat is flink balen.”
    Lang geleden dat ik die woorden heb gehoord. Er wordt nog vaak flink gebaald, daar niet van, maar de balers zeggen het niet meer zo. Ook nauwelijks meer: balen als een stekker.
    Nu kom ik het zinnetje tegen in een digitaal gesprek met PostNL, schri... lees meer

  • Woord dat ik vorige week voor het eerst hoorde: thuiswoonschaamte. En bij die eerste keer dacht ik meteen: als je je thuis thuis voelt, waarvoor zou je je dan schamen? Maar dat is te kort door de bocht. Het zijn jongvolwassenen die noodgedwongen nog of weer bij hun ouders wonen... lees meer

  • De emoties van demissionair staatssecretaris Hans Vijlbrief over het gas in Groningen maakten ook op mij indruk. Moet het anders zeggen: raakten me. Een VVD-senator gooide onverwacht zijn kont tegen de krib en wist zo net nog niet of de Groningse gaskraan zou moeten dichtgedraai... lees meer

  • Een jaar of veertien zal ik zijn geweest toen ik in een Nijmeegse boekwinkel een verhalenbundel opensloeg van een schrijver van wie ik nog nooit gehoord had, Vladimir Nabokov, nu een van de belangrijke auteurs in mijn boekenkast. 

  • We kennen het waarschijnlijk allemaal: je weet iets wat verder niemand mag weten, het is geheim en je hebt enorm beloofd het geheim te houden. Als verder niemand weet dat je dat geheim hebt, is er niets aan de hand. Het veroorzaakt echter een prettige spanning als iedereen om je... lees meer

  • Bij levenskunst hoort ook dat je sterk leert omgaan met nuttige inzichten. Misschien wel met álle inzichten. Een nuttig inzicht kan ook betekenen dat een inzicht niet per nuttig hoeft te zijn. Maar ik heb het nu over werkgerelateerde, dus ja: nuttig. Bijvoorbeeld af en toe uit d... lees meer

Pagina's