Anouk

Als mensen beetje plechtig proberen te praten, wat bijvoorbeeld politici van harte doen, hoor ik ze vaak zeggen dat ze afwegingen maken, liever dan “Ik moet er nog over nadenken”. Zelf heb ik nog nooit beweerd dat ik afwegingen maak, heb zelfs nooit beseft dat ik dat aan het doen was. Tot eergisteren toen ik enorm verkouden wakker werd en niet snapte hoe dat kwam, misschien door een tochtige droom. Op het moment dat ik me nog even wilde omdraaien, schoot fel door me heen: corona!
Vanaf dat moment ging ik afwegingen maken: ik kijk ontzettend uit, hoe kan ik het opgelopen hebben? Vandaag komt er twee keer iemand op bezoek, moet ik afbellen? Ik kan me natuurlijk ook laten testen, hier om de hoek in een voormalige winkel met boven de deur een paars bord waarop Corona Snelcheck staat. 
Om mijn afwegingen te stroomlijnen googlede ik de Snelcheck (rare zin!). Het aanmelden ging eenvoudig, ik toetste in dat ik 10.40 uur getest wilde worden. Onmiddellijk kreeg ik een mailtje terug: dat ze me om 10.40 uur verwachtten, dat ik nu een app moest downloaden en nog een instructie die ik meteen vergat doordat ik bleef hangen bij de app. Ik voel immers een groot verzet tegen apps die ik om de haverklap moet downloaden. Ik wil op volle kracht Man van de Wereld zijn, maar met zo min mogelijk apps. Dat mailde ik dus terug, niet dat ik Man van de Wereld wilde zijn, maar dat ik qua apps onhandig was. Mailtje terug: “Hi Thomas, snappen wij helemaal! Als je het bij mijn collega’s op locatie nog een keer aangeeft komt het helemaal goed. Groetjes, Anouk.”
Briefje las ik een keer of drie. Hangt nu boven mijn bureau. Gráág lees ik dat iets helemaal goed komt. Kwam het die ochtend trouwens ook.