Douche

Gisteren was het Wereld Slaapdag. Die is er altijd vlak voor het voorjaar, maar ik had het helaas te druk om in de dag op te gaan. Waar ik in mijn hoofd wel bij stilsta is dat het vandaag de laatste dag is van de Week van het Geld, een week die niet voor mij bedoeld is, maar voor kinderen van de lagere school. Ze leren omgaan met geld, voor zover dat te leren is.
Tijdens mijn lagere schoolperiode was zo’n week er niet, wat volgens mij nog goed aan mijn generatie te merken is, niet aan iedereen, want voor sommige mensen is het een fluitje van een cent. Aan hen is te zien dat ze erg vaak aan geld denken en dan vooral aan het antwoord op de vraag: hoe krijg ik er zoveel mogelijk van? Het lukt me nooit zo goed meer met die mensen ontspannen te communiceren.
Wel vind ik dat de Week van het Geld er niet alleen voor kinderen zou moeten zijn. Wat weet ik bijvoorbeeld van geld? Ja, dat je het uit kunt geven, maar daar komt dan dikwijls meteen een probleem bij kijken. Ik moet nog steeds telkens beseffen: wat ik nu uitgeef, heb ik straks niet meer. Ander probleem is dat het me niet zo bezighoudt. Vanmiddag is er bij wijze van slot van de Week van het Geld op televisie De grote geldshow. Daarin komen onder meer kinderen aan het woord met, ik citeer, `een persoonlijk geldverhaal’. Ik denk dan dat kinderen helemaal niet dat soort verhalen moeten hebben, maar andere verhalen, over tovenaars en paarden en avonturen op zee. Ook komt er aan de orde wat het kost als je 10 minuten onder de douche staat. Omdat ik geld moet verdienen, kan ik niet kijken, maar ik moet me leren afvragen wat het me op jaarbasis oplevert als ik per dag maar 5 minuten douche. En wat ga ik daar eens mee doen?!