Vragen

Op de markt kwam ik zaterdag veel vage bekenden tegen. De markt is een plek bij uitstek voor die ontmoetingen. Meestal zijn vage bekenden niet voor niets vage bekenden, maar in sommige gevallen mag het best wat minder vaag zijn. Komt er meestal niet van, ook omdat jij natuurlijk niet voor niets ook een vage bekende van de vage bekende bent. 
Het pas begonnen nieuwe jaar tilt die vluchtige contacten altijd even op. We wensen elkaar een gelukkig jaar toe. Een beetje losjes doen we dat, want we hebben het de dagen daarvoor al erg veel gedaan. Ik merk wel een verandering op: er wordt minder gekust. Ik vind het meestal aangenaam iemand te kussen, maar in de eerste week van het jaar is wat minder niet erg, vooral omdat er mensen zijn die je kussen alsof het daarna nooit meer kan. Dat voelt hartelijk aan, hoor, maar het is van die doodlopende hartelijkheid. 
Maar we zijn kustechnisch wat terughoudender geworden, althans in mijn omgeving. Hoort misschien bij de nieuwe tijd. Iedere seconde breekt een nieuwe tijd aan, maar aan het begin van het jaar klopt die harder bij ons aan. We gaan er onhandig mee om, een vluchtige aanraking, klapje op de schouder, een omhelzing die nauwelijks op gang komt, beetje gestamel. Soms behandelen we de vraag of het nog mag. Die wordt vaak gesteld: “Het mag toch nog?” Ik antwoord meestal dat alles mag, maar geloof dat ik dat niet helemaal meen. 
Van de markt weer naar huis lopend passeerde ik een lege winkel. Wist echt niet meer wat voor winkel het was. Op de deur hing een papier waarop stond: Als u vragen heeft, kunt u ons altijd bellen. Met een telefoonnummer. 
Ik dacht: die lege winkel is het nieuwe jaar. Ja! Welke vragen zijn het dringendst?