Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Vrolijkheid

Zaterdagmiddag zie ik voor het café hier op de hoek een paar kennissen, die op het punt staan naar binnen te gaan. Ik wil voort want houd niet van volle cafés op zaterdagmiddagen. Een van mijn kennissen roept dat ze hét gaan vieren. Ik vraag wat precies, ik houd slecht bij wat allemaal gevierd moet worden. 
Nou, dat Dry January voorbij is: “We mogen weer.” 

Rapen

Gisterochtend was ik tegen half zes uit de veren. Alle het niet per se hoeft, is dat misschien vroeg, maar ik moest want om de zoveel tijd is het de bedoeling dat ik in een ochtendprogramma op de radio mijn zegje doe over van alles. Daarvoor moet ik wel de ochtendbladen lezen en dat is een aangename bezigheid wanneer het overal nog vrij stil is. 

Rapen

Gisterochtend was ik tegen half zes uit de veren. Alle het niet per se hoeft, is dat misschien vroeg, maar ik moest want om de zoveel tijd is het de bedoeling dat ik in een ochtendprogramma op de radio mijn zegje doe over van alles. Daarvoor moet ik wel de ochtendbladen lezen en dat is een aangename bezigheid wanneer het overal nog vrij stil is. 

Moeilijk

Kolossale doe-het-zelfhallen mijd ik zoveel mogelijk. Het zijn nuttige instellingen, maar zodra ik er binnen ben, denk ik kort samengevat: ik kan he-le-maal niets. 
Soms moet ik er toch heen. Nu heb ik lijm nodig die zo krachtig moet zijn dat ik er niet voor in de kantoorboekhandel terechtkan. Defect aan de buitenkant van de ijskast, een handvatachtige constructie aan de bovenkant van de deur ligt eraf. Kan het niet goed uitleggen en dat is dus meteen het probleem.

Uitje

De vakantieparken zijn komend weekeinde min of meer vol. Komt door de onderwijsstaking van donderdag en vrijdag. Gezinnen willen dan weg. Als je begin februari in een vakantiehuisje van Center Park wil zitten, zegt dat veel. Waarover? De angst voor verveling, denk ik. Weet het niet zeker. Wel dat alles met elkaar te maken heeft: 199000 mensen keken naar de loting Eurovisie Songfestival. Zit in dezelfde sfeer.

Schaamte

Natuurlijk volgde ik de herdenkingen van de bevrijding van Auschwitz, met gebogen hoofd. Ik wil erover schrijven, maar kan dat niet. Mijn hoofd zit dan zo vol koude stilte dat er geen gedachte meer bij kan. Voor het eerst zag ik de beelden toen ik een jaar of vijf was. Er lag een boek op tafel. Met foto’s. Zulke foto’s had ik nog nooit gezien. Mijn jonge leven veranderde toen. Ja, er veranderde iets in de warme veiligheid waarin ik in de jaren vijftig opgroeide. Voor wat dat was had ik uiteraard geen woorden. 

Buiten

Paar dagen geleden was er in Breda een vergadering van de plaatselijke afdeling van de SP en die liep uit op een knokpartij. Vergadering natuurlijk geschorst. Landelijke leiding beraadt zich over de Brabantse afdeling. Goed! 
Ik las ook de details en die waren aantrekkelijk, maar wat ik nu wil zeggen is dat ik van sommige woorden vrolijk word: knokpartij bijvoorbeeld, maar dan wel een knokpartij op een vergadering. Men gaat op de vuist, onhandig, machteloos en potsierlijk, een paar minuten een spiegel van hoe de mensheid eraan toe is.

Mobiel

Het is fout, maar voor sommige uitingen van criminaliteit voel ik lichte bewondering. Zaterdag zag ik in Nieuwsuur hoe Roemeense criminelen in Frankrijk te werk gingen. Met een auto reden ze achter een vrachtwagen aan, tot aan de bumper. Een crimineel ging door het open dak naar buiten naar de motorkap vanwaar hij met een slijptol de achterdeuren van de vrachtwagen opende. Dat alles in volle vaart op de snelweg. 

Vooruitgang

Troostrijke jeugdherinnering: mijn moeder was een paar dagen weg om haar broer bij de verhuizing te helpen, ze had mijn piepjonge zusje meegenomen. Ik was een jaar of zes en mijn vader moest even voor het huishouden zorgen. Dat had hij, 35 jaar oud, nog nooit gedaan, het was een andere tijd. Ik merkte dat bijvoorbeeld aan de ochtendpap, havermout die hij met koffiemelk had bereid, want hij had in de winkel op de fles gelezen dat die koffiemelk een traktatie of zoiets was.

Baard

In veel horeca word je behandeld alsof je straf hebt verdiend omdat je bestaat. Je mag er wel aan een tafeltje zitten, maar dan verder geen praatjes meer. Ik haast me eraan toe te voegen dat er uitzonderingen zijn, troostrijke uitzonderingen. 
Gisteren zat ik met een bevriend collega in zo’n uitzondering, een vrij groot café waar je vanwege die grootte nog meer moet afzien, maar dat was nu allerminst het geval. Fijne meisjes en jongens zorgden voor ons. We hadden zin een tijdje over hen te praten. Met uitzicht op het water, dat scheelde natuurlijk ook.

Pagina's