Het genre dat `realitysoap’ heet, is populairder dan ik me kan voorstellen. Het is niet een woord dat ik graag uitspreek, want je gaat je meteen een beetje schamen. Dat heb ik trouwens ook als ik even naar een realitysoap kijk. Dat heb ik weleens gedaan, want het is onvermijdeli... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Inzicht
Blijkbaar heb ik nog iets met Monopolie, want ik schrok toen ik las dat er een versie is verschenen die in ongeveer dertig minuten gespeeld kan worden. Er stond bij hoe dat kan, maar die uitleg ging aan me voorbij. De fabrikant komt hiermee omdat hij mee wil doen met de huidige tijd. Daarom kan het ook met het mobiele telefoontje worden gespeeld. Dat laatste vind ik huiveringwekkend, maar daar wil ik het niet over hebben. Gelukkig blijft het originele Monopolie ook te koop. Ik schreef net dat ik er nog wel iets mee heb, maar ik zeg er meteen bij dat ik het ruim dertig jaar niet meer speelde. Dat zou ik best graag doen, maar in mijn omgeving wil niemand het meer. Dat komt niet alleen omdat ik het waarschijnlijk niet efficiënt genoeg speel, maar vooral omdat iedereen wel iets anders aan zijn hoofd heeft. Het duurt te láng! Een van de laatste keren dat ik het speelde, herinner ik me. We waren ’s middags om een uur of vier begonnen en tegen middernacht opgehouden. Niet omdat het klaar was, maar we dronken er ook iets bij en dat maakte ons minder scherp, om het zo maar eens te zeggen. Ik was bijvoorbeeld behoorlijk aan het winnen. Dat zegt genoeg. De volgende ochtend zouden we verdergaan. Midden in de nacht stond ik op om te kijken of ik écht aan het winnen was, want ik kon het niet geloven. De tafel stond voor het open raam, het was een lauwe zomernacht. Ik keek naar het bord, voelde tevredenheid, maar wist ook dat ik morgen alles kwijt zou raken. Dat veroorzaakte een inzicht waaraan ik nog steeds iets heb.
Columns
-
-
Morgen gaan onze Olympische topsporters weer aan het werk voor de volgende Winterspelen, 2018, Zuid-Korea. Ik lees een interview met Maurits Hendriks, Chef de mission. Die zegt dat onze schaatsers het moeilijk krijgen door hun succes. Altijd is er wel wat. Nu is succes weer een... lees meer
-
Het is niet best als je je uit bad laat bellen. Bad. Niet bed. Bad is iets anders dan bed. Toen ik het liet gebeuren werd ik meteen een druipende man vol zelfkritiek. Maar ja, ik dacht: het is voor een goed doel. Als ik in bad lig en ergens in huis de telefoon hoor rinkelen, laa... lees meer
-
Soms, in mijn geval steeds vaker, zijn herinneringen zo levend dat het net is alsof ze zich niet in het verleden afspelen, maar het momenten van nu zijn. Vroeger bestaat niet of nauwelijks. Ik dacht het zaterdagavond weer toen ik naar een programma keek waarin gevierd werd dat T... lees meer
-
Een ontploffing is iets waarover ik niet graag hoor spreken in mijn kleine leefomgeving. Woord klinkt grappig, zeker als je het een paar keer achter elkaar zegt, maar ik wil er niets mee te maken hebben. Toch hebben we het erover. Er zijn twee deskundigen op bezoek met wie ik ee... lees meer
-
De ideale manier om stress tegen te gaan bestaat nog niet. Anders zou er wel minder stress zijn. Is misschien te simpel gedacht. Als je stress krijgt van iets wat je moet doen, wordt de stress dan minder als je dat niet doet? Eergisteren reden er rond Den Haag minder treinen in... lees meer
-
Bij mijn tandarts ruikt het soms naar zijn assistente. Het is een aangename geur (ik denk aan een stil terras aan zee), maar toch word ik er niet rustig van. In andere omstandigheden misschien wel. Als ik met deze assistente bijvoorbeeld op een stil terras aan zee zou zitten. Al... lees meer
-
Het moppenboek is uit onze wc’s aan het verdwijnen. Ik stel dit niet zelf vast. Het is onderzocht door de supermarktketen Jumbo. Ik heb de indruk dat men zich de laatste tijd vaak buigt over alles wat met onze stoelgang te maken heeft. Misschien zegt het iets over de staat van h... lees meer
-
Op de zolder bij vrienden trof ik een zeer beduimeld stripboek over de Jetsons. Dat is een tekenfilmserie van lang geleden, van de makers van de Flintstones. De Flintstones leefden in het stenen tijperk, de Jetsons in de toekomst. Hoe oud was ik toen ik ernaar keek? Jaar of tien... lees meer
-
Bijna vier was ik toen ik voor het eerst naar school ging, naar de kleuterschool, in een straat in Nijmegen die er niet meer is. Ik moest daaraan denken toen ik las dat er gesprekken worden gevoerd over een peuterschool waar kinderen van 2,5 heen kunnen. Ik heb geen verstand van... lees meer
-
In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat i... lees meer
-
In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat i... lees meer
-
Zodra ik wakker ben schakel ik vanuit mijn bed over naar Sotsji. Er komt meteen dynamiek in de nieuwe dag. Bovendien zie ik van alles waarvan ik helemaal niets kan, en dat is enorm goed voor mijn karakter, merk ik. Heel hard van grote hoogte naar beneden skiën bijvoorbeeld. Ooit... lees meer
-
In zo’n gratis krantje dat reizigers in het openbaar vervoer laten liggen, lees ik een woord dat ik nooit meer gebruik en dat misschien wel verdwenen is uit mijn leven, Het is het woord `verstandig’. Staat in een bericht over boer Jos, een van de boeren uit Boer zoekt Vrouw, een... lees meer
-
Tijdje geleden belde een man aan die een klembord vasthield, een vlezige man die geruststellend keek. Hij vroeg iets over reclamefolders. Ik heb geen NEE- sticker op de brievenbus. De man zei dat hij laatst een dik pak folders in de bosjes had gevonden. Dat kon toch niet de bedo... lees meer