Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Piepen

Van alles waartegen ik me verzet, kan ik me tegen onredelijkheid het krachtigst verzetten. Maar omdat het om onredelijkheid gaat, is dat verzet het meest zinloos. Met onredelijkheid kun je immers niets. Vrijdagavond las ik in de NRC een interview met Bert Meerstadt, topman van de Nederlandse Spoorwegen. Dat interview knipte ik uit. Het ligt op mijn bureau. Soms lees ik het opnieuw, want het is echt niet te geloven. Het is hoe dan ook duidelijk dat de topman zelden of nooit in een van zijn treinen zit. Hij wijst de kritiek van reizigersorganisaties van de hand. Die kritiek luidt dat als het vaag slecht weer is op belangrijke trajecten 50 procent uitvalt. De topman noemt dit ‘een beetje piepen’. Hoort ook bij onredelijkheid: denigreren. Wanneer het gaat over de inefficiënte dienstregeling heeft de topman het over ‘een onbenullige analyse’. Inderdaad is analyse een groot woord. Als je een uur op een perron staat terwijl er niet gebeurt wat er zou moeten gebeuren, hoef je heus niets te analyseren. Je stelt alleen maar vast dat de boel niet functioneert. Meer hoeft niet. Ik heb niet de indruk dat de topman iemand is met wie van gedachten te wisselen valt. Ik zak bleek weg in herinneringen aan onredelijkheid. Bijvoorbeeld aan de leraar die vroeger iets zei wat ik niet begreep. En dan wilde ik een vraag stellen die begon met ‘Waarom…’. En dan mocht ik niet uitpraten, want het antwoord was er al: ‘Omdat ik het zeg!’ Toch wilde ik nog iets weten, maar dat kon niet, want de leraar wees al woedend naar de deur.

Columns

  • Al behoorlijk lang rook ik niet meer, maar stel dat ik dat nog wel deed, wat zou ik er dan van vinden dat het nu ook niet meer mocht in mijn tuin of op mijn balkon? Zelfs niet in mijn huis, als ik bijvoorbeeld de ramen open heb staan. Ik lijd licht aan astma, dus ik weet wat roo... lees meer

  • Van mezelf en een lezeres uit Groesbeek (`Ga dan met de brommer!’) mag ik niet meer al te vaak over de NS schrijven. Dat kost me minder moeite dan ik dacht. Maar toch zijn er ontwikkelingen voor die ik graag wil delen. Zoals `voor u’. Ik leg het uit. Nog niet zo lang geleden wer... lees meer

  • Toen ik gisterochtend omstreeks half acht de televisie aanzette, zag ik Ruth Jacott op een soort vlot in de Amstel `Terug naar de kust’ zingen. Ze deed dat zonder begeleiding, het zag er nogal eenzaam uit. En ook koud. Ik vroeg me af waarom Ruth Jacott daar stond te zingen en wa... lees meer

  • Van sommige mensen vraag je je af waarom ze zich niet gedeisd houden. Genoeg aandacht gehad, genoeg aangericht en we wonen in een land waar je je nergens zorgen om hoef te maken als je in diepe stilte een teruggetrokken leven wilt leiden. Natuurlijk bedoel ik ook Volkert van der... lees meer

  • De loodgieter belooft tussen acht en negen te komen. Als het over vaklieden hebt, ben je met de komst van de loodgieter het meest blij. Komt natuurlijk ook door wat hij gaat repareren. Altijd een lastig dingetje, nu een lekkage. Die begon op een regenachtige nacht. Ik hoorde het... lees meer

  • Misschien raar, maar ik voel schuldgevoel als ik met een grote boodschappentas vol kleren bij het afgiftepunt sta. De vrijwilliger vraagt of er ook speelgoed in zit. Ik antwoord dat er geen speelgoed in zit. De vrijwilliger zegt dat dat maar goed ook is `want speelgoed hebben we... lees meer

  • Wanneer je als man in het warenhuis op de afdeling parfum & cosmetica iets voor een vrouw koopt, moet je altijd iets doen met de vraag: `Zal ik er een leuk pakje van maken?’ Natuurlijk zeg je niet dat je het cadeau (dat is het) zo wel meeneemt, want het hoort ook ingepakt te... lees meer

  • Vorige week moest ik op donderdag en vrijdag uit mijn nieuwe boek voorlezen op de 50PlusBeurs. Het bestaan van die beurs kende ik niet, vijf gigantische hallen in de Utrechtse Jaarbeurs. In een hoekje van een van die hallen was de Auteursarena. Om daar te komen passeerde ik ontz... lees meer

  • Kon een tijdje niet op het woord komen. Vrolijk gekleurd draaiding op een houten steeltje. Het moet een beetje waaien, anders gebeurt er niets. Kinderen spelen ermee. Associatie met strandpret. Als het woord je niet te binnen wil schieten, blijft het om aandacht zeuren. Duurde e... lees meer

  • Een klein bericht, maar het houdt me wel bezig. Vodafone wil Nederlanders met een mobieltje weer aan het bellen krijgen. Ik las het echt, moest het zelfs nog een keer lezen en wist niet dat het een probleem was. Blijkbaar is de concurrentie met andere webdiensten heftig. Omdat i... lees meer

  • Als het Prinsjesdag is, weten we dat het jaar begint op te schieten. Dat merk je ook aan de gebeurtenissen die zich herhalen. Het lekken van de troonrede bijvoorbeeld. De verbazing over de lekkage. De verontwaardiging over de lekkage. Gisteren natuurlijk ook de korte reportage o... lees meer

  • Veel van wat ik zeg of doe, gebeurt in onbewaakte ogenblikken. Daar sta ik nooit bij stil, maar dit weekend wel. Ik las dat Felix Rottenberg zei dat hij zijn uitspraken over zijn partij, de PvdA, en leider Samsom `in een onbewaakt ogenblik’ had gedaan. Dat wil niet zeggen dat hi... lees meer

  • Natuurlijk keek ik eergisteravond naar de speciale uitzending over de vluchtelingenproblematiek. Een zeer informatief programma dat toch niet echt verhelderend bleek. Ja, helder was dat de staatssecretaris die erover ging niet de indruk maakte de juiste man op de juiste plaats t... lees meer

  • Natuurlijk zal er binnenkort gezegd worden dat we ons van onze beste kant laten zien. Wij Nederlanders dus. Het Rode Kruis opent Welkom Winkels op plaatsen waar asielzoekers tijdelijk gehuisvest worden. Daar brengen wij dus gul spullen heen. Zijn we beter in dan in het geven v... lees meer

  • Voor het eerst in vier weken betreurde ik dat ik niet thuis was, maar in het dorp aan zee, dus niet in mijn werkkamer waar de boeken van Joost Zwagerman staan. Daarin wilde ik meteen gaan bladeren toen het bericht van zijn dood kwam. Boeken van een overleden schrijver verzetten... lees meer

Pagina's