Betrokkenheid is belangrijk, ook al ben je minder effectief bezig. Deze dagen zien we weer dat mensen hun zolder leegruimen, de boel in vuilniszakken doen en die dan húp in busjes en vrachtwagens richting Turkije. Of naar Syrië, maar dat is moeilijker bereikbaar.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Servet
In de supermarkt kom ik een kennis tegen. Het is namiddag, ik moet avondeten bedenken en ben blij iemand te ontmoeten met wie ik erover kan praten. Prima voor de creativiteit. `O, ik maak pannenkoeken,’ zegt de kennis. En ze voegt eraan toe: `Lekker.’ Sommige mensen spreken het woord `lekker’ zo uit dat je zin krijgt in waar zij zin in hebben. Deze kennis ook. Ik knik en wacht op zin, maar die komt niet, en dat vind ik jammer. Ik heb begrepen dat de crisis de pannenkoek populair maakt en daar doe ik niets aan. Nog nooit stelde ik aan vrienden voor gezellig naar een pannenkoekenrestaurant te gaan en ook zette ik nog nooit voor mijn gasten een stapel pannenkoeken neer. Zo daalde het gerecht in mijn kinderleven neer: in de avonturen van Flipje uit Tiel kwam er altijd zo’n stapel op tafel als er iets te vieren viel, een tafereel dat ik érg aantrekkelijk vond. Natuurlijk maakte mijn moeder pannenkoeken, maar telkens was dat een teleurstelling, wat echt niet aan haar lag, maar aan mij. Tussen mij en de pannenkoek wil het helaas niet boteren. Graag zag ik dat het anders was. Dat ik meteen een groot servet omknoopte als iemand erover begon. Was misschien ook goed voor mijn karakter. Toen Gerrie Knetemann niet meer professioneel aan wielrennen deed, opende hij op een paar plekken in Nederland pannenkoekenrestaurants. Hij zei stellig dat de wereld er béter uit zou zien als meer mensen pannenkoeken aten. Niet lang daarna ging hij dood. En het was ook geen crisis. Allemaal alweer bedolven onder het zand van de tijd.
Columns
-
-
“Hoe voelt het?” Vraag hoorde ik in een nieuwsuitzending op televisie. Werd gesteld aan een Turkse Nederlander die naar een busje keek vol hulpgoederen (dekens, medicijnen, kleren). Het busje stond op het punt te vertrekken naar het rampgebied in Turkije. De man had kort daarvoo... lees meer
-
Waar ik bijvoorbeeld ook niet aan dacht is dat schoolreisjes problematisch worden. Ik hoor helaas meer niet tot de doelgroep, maar sta er wel bij stil. Er is een groot tekort aan chauffeurs van bussen. Dat is één. Ik lees dat er tijdens corona veel zijn uitgestroomd. Raar woord,... lees meer
-
Een pagina uit deze krant van zaterdag blijft me achtervolgen. Ging over smoesjes. Sta ik nooit zo bij stil.
Begin van het artikel hakte er meteen in: gemiddeld liegen we twee keer per dag. Nou ja, liegen. Natuurlijk lieg je als je een smoesje opdist, maar het is toch een... lees meer -
Vreugde over plannen en ideeën is toch iets anders dan inspirerend geloof erin. Dat dacht ik sterk toen ik zaterdagavond beelden zag van de partijcongressen van het CDA, PvdA en GroenLinks, de laatste twee in één gebouw waardoor ze volgens PvdA-leider Attje Kuiken de geschiedeni... lees meer
-
Grenzen zijn barrières die steeds ingewikkelder worden. Grenzen tussen mensen, bedoel ik. Ze worden onbedoeld sneller overschreden dan ooit.
-
In de aankondiging van het journaal van acht uur worden alvast de hoofdpunten genoemd. Logisch, want daarvoor is het een aankondiging. Ik luister er nooit goed naar, ook omdat ik denk: ik hoor en zie het dadelijk wel. Even terug naar zondag, want toen lette ik wel scherp op. De... lees meer
-
Beetje slap dat ik geen duidelijk standpunt heb over dieren die in kooien zijn opgesloten. Of kooien, nee, niet altijd kooien, wel een beperkende ruimte met een hek eromheen. Niet alleen beetje slap, maar ook egoïstisch, want ik ga erg van mezelf uit: ik kom ontzettend graag in... lees meer
-
Getallen vergeet ik meestal meteen. Ik probeer dat niet lastig vinden en wat dan kan helpen is zo min mogelijk aan getallen te denken. Gisterochtend ving ik een flard op van een radioprogramma en in die flard hoorde ik dat 6 miljoen Nederlanders moeite hebben met internetbankier... lees meer
-
Hoe oud ze is, geen idee. Hoe lang zie ik haar nu al voor de supermarkt staan met een stapeltje straatkranten? Toch zeker een jaar of vijftien. Ineens was ze er en ik gaf haar twee euro, hoefde geen krant, ze wenste me een fijne dag.
-
Gisteren moest ik even naar het café op de hoek om De Telegraaf te lezen. Daarin worden Mark Rutte en Edith Schippers samen geïnterviewd en volgens mij moest dat gesprek me interesseren. Het doet immers stof opwaaien en daarover heeft iedereen in het politieke landschap wel iets... lees meer
-
Robots werken niet goed samen met mensen. Dit is geen eigen waarneming, ik lees het. Ze doen wel hun werk in bijvoorbeeld fabrieken, maar ze hebben hun eigen afdeling. Met mensen in de buurt kunnen ze van slag raken als er iets onverwacht gebeurt. Ja, dat is natuurlijk zo: mense... lees meer
-
Of het bij veel huisartsen het geval is, weet ik niet, maar bij de mijne bestaat het inloopspreekuur niet meer. Komt door corona. Toen kon het uiteraard niet en blijkbaar beviel dat prima. Je moet nu bellen voor een afspraak, wat voor- en nadelen heeft.
-
Het bestaan van de familie Hazes zal niemand ontgaan. Er is daar voortdurend iets aan de hand, vooral in de conflictueuze sfeer, maar mijn aandacht voor al die kwesties is in de loop der jaren verslapt.
Tot jongstleden maandag. -
Plakje cake wordt duurder. We lazen het allemaal. Het plakje cake na begrafenis of crematie. De crematie zelf gaat ook meer kosten, vanwege de energiekosten. Begrijpelijk, maar we laten ons nooit uitleggen waarom al die uitvaartkosten zo hoog zijn. Als die kwestie speelt, ben je... lees meer