Elpee

Interessante ontwikkeling die blijkbaar al tijdje aan de gang is: de luisterbar, een café waar je heen gaat om naar muziek te luisteren. 

In veel cafés is dat al erg lang aan de hand. Terwijl je een gesprek probeert te voeren, loeit de muziek daar doorheen, vaak muziek die je liever niet wilt horen. 
Gelukkig ken ik in mijn woonplaats een café zonder muziek. Ja, er staat een jukebox en daar moet een ouderwets kwartje in, dat alleen aan de bar opvraagbaar is, maar ik maak zelden mee dat iemand dat krijgt, ja, soms héél laat op de avond, in de buurt van sluitingstijd. Prettige plek om mensen te ontmoeten, volgens mij ook een belangrijke doelstelling van een café.
De luisterbar is iets anders. Ik begrijp dat daar hele elpees achter elkaar worden gedraaid. Laatst moest ik aan een jeugdig familielid uitleggen wat een elpee is en het hielp niet toen ik zei dat het de afkorting was van langspeelplaat. Toen ik er een liet zien, was hij onder de indruk, de grote zwarte schijf, de aantrekkelijke hoes.
Ik zeg nooit dat vroeger ook maar iets beter was, maar ik kom uit een tijd waarin je graag samen met vrienden naar een nieuwe elpee luisterde, biertje erbij of wat anders sfeerverhogends. Als jij de koper van de elpee was, hield je ongemerkt in de gaten of er waardering was. Je kon dat zien aan gesloten ogen of het zacht ritmisch bewegen van het hoofd. Kon best zijn dat er drie kwartier niet werd gepraat, maar je kwam toch dichter bij elkaar, om het zo maar eens te zeggen.
Dat je er nu voor naar een bar gaat, heeft iets aantrekkelijks, maar ik zeg erbij dat het gewoon thuis ook de moeite waard kan zijn. En er daarna even over praten. Leer je elkaar en jezelf beter kennen. Mooi meegenomen.