Hangmat

Nooit beseft dat vakantie een probleem kon zijn. In de bijlage van deze krant las ik zaterdag de adviezen en tips van een relatietherapeut, met het oog op de vakantie dus. Ben ik over aan het nadenken, nog niet aan toe, zal ik maar zeggen, hoewel ik besef dat het kleine dingen zijn die geniepig een splinterbom onder een relatie kunnen leggen: “Na Arras moeten we toch naar rechts!”
“Maar de navigatie zegt…”
“Jij altijd met je navigatie!”
Je kunt meteen rechtsomkeer maken of dat juist niet doen, op de strepen van de navigatie blijven staan en gewoon doorzetten, nog dertien uur voorwaarts, maar misschien is het alleen maar uitstel en moet je je toch al afvragen hoe jullie straks de boel thuis verdelen.
In Trouw stuitte ik op een artikel over de pre-vakantiestress. Daarin komt een arbeids- en organisatiepsycholoog aan het woord, Tosca Gort. Ze signaleert op veel plekken laatste-loodjesgedrag, dus dat mensen zich uit de naad werken voordat ze op vakantie gaan, want ze vinden dat dat moet: zo verdíen je de vakantie. Tosca Gort vindt het onverstandig jezelf aan te praten dat je toe bent aan vakantie, want daardoor komt het ook, al dat gedraaf tijdens de laatste werkdagen. Ik ken het allemaal niet, maar probeer het enorm te begrijpen.
Maar de pre-vakantiestress heeft nog meer oorzaken: waar zijn de paspoorten, wat moet allemaal in de koffer, dat soort dingen? En de kat, wie past daarop?
Daarom adviseert Tosca Gort tijdig te beginnen met de boel in orde te maken.
Ja, qua gezond verstand is er nog een lange weg te gaan. Om diep over na te denken in de hangmat ver weg. En dan terugkomen met post-vakantiestress, want o, o, dat gezond verstand! Waar blijven de tips dat efficiënt te benutten?