Lijstje

Maand of twee geleden waren we met de hele familie op vakantie in het noorden van Italië. Het westen van Europa werd getergd door noodweer, maar daar was de zomer al begonnen.
Tijdens het avondeten vroegen we elkaar wat ieder het mooiste moment van de dag vond. We zaten buiten aan een lange tafel, met uitzicht op een glooiend landschap, in de verte de Mont Blanc, de dalende avondzon zorgde voor zachte warmte en betoverend licht, uitstekende omstandigheden om over die mooiste momenten te praten: de dag werd er nog beter door.
Zo’n beetje heel Nederland gaat de komende weken met vakantie, ik kan deze nabespreking van harte aanbevelen. En de dag is nog niet eens om! Er volgt nog de omhelzing van een lange zomeravond.
Ik las een interview met de wereldberoemde dj Armin van Buuren die vertelde het lange tijd érg moeilijk te hebben gehad, te veel somberheid, te veel drank, te veel onzekerheid over de zin van alles.
Is nu allemaal voorbij! Hij ging in therapie, kreeg nogal wat genezende inzichten en is nog steeds wereldberoemd. En: hij maakt dagelijks een dankbaarheidslijstje. Tegen het woord voel ik verzet, maar van het lijstje ben ik voorstander. Hij schrijft grote of kleine mooie gebeurtenissen op en deelt die in een app met vrienden.
Ik doe het ook vaak, niet op papier, maar in mijn hoofd, en ik ben het met Armin van Buuren eens: je leven wordt er beter door, je zeurt bijvoorbeeld minder, áls je al die neiging hebt, alles krijgt meer lucht.
Volgens mij kun je al aan die momenten denken zonder dat ze er geweest zijn, preventief, bedoel ik. Bijvoorbeeld bij de conflictueuze vraag `Wát nemen we mee?’ tijdens het verzamelen van de vakantiebagage. Misschien is dat ineens best te doen!