Misschien

Een van de hoofdpersonen in de avonturen van Kuifje is professor Zonnebloem, verstrooid zoals het een geleerde betaamt, in veel opzichten geniaal, hij bouwde een raket die naar de maan ging, en gezegend met een puik humeur. Hij zorgt voor belangrijke verhaallijnen in de reeks en ook voor humor. Laatste komt vooral door zijn hardhorendheid. Die lijkt hem zelf niet in de weg te zitten. Hij denkt monter alles prima te verstaan en geeft op alle vragen antwoord, maar het gebeurt zelden dat die antwoorden iets met de vraag te maken hebben.
Ik moest donderdag aan de professor denken toen ik fragmenten zag van het debat tussen Kamerleden en minister Faber. Nee, debat is niet het juiste woord, dat was het niet, meer een surrealistische gedachtewisseling. 
In tegenstelling tot professor Zonnebloem heeft de minister niets humoristisch, maar ook zij geeft antwoorden die geen verband hebben met de vragen die haar worden gesteld. Niet duidelijk of ze die vragen begrijpt.
Toen Groen-Links-PvdA-Kamerlid Kati Piri zei dat ze `een schande’ was, bedankte de minister haar voor het compliment. Aan dat moment bleef ik haken. Misschien was het ironie, misschien verstond ze het verkeerd, misschien beschouwde ze het inderdaad als een compliment. Toen ze toetrad tot het kabinet zei ze dat ze graag gehaat wilde worden. Misschien moest ze toen al ontoerekeningsvatbaar worden verklaard, maar wie kon dat doen?
Gebeurt zelden dat er iemand op zo’n hoge post terechtkomt die geen bestuurlijke ervaring heeft, niet kan communiceren, niet weet waarover ze heeft en door niemand geadviseerd wil worden, behalve door Wilders. Misschien heeft die een geheim doel met haar. In welk raadsel zijn we verzeild geraakt?