Vrolijkheid

We zeggen het niet vaak, en dat is begrijpelijk, maar we weten allemaal dat Nederland de laatste jaren grotendeels een open inrichting is geworden. Misschien was dat al eerder aan de hand, maar toen hadden we het nog niet zo in de gaten en noemden we ons vertederd een eigenzinnig landje. Soms met de toevoeging dat er álles kon.
Maar ja, als er voortdurend alles kan, komt er ook veel in de verdrukking. Een opperste overheid samenstellen lukt bijvoorbeeld niet, want daarvoor geeft niemand elkaar de ruimte. Als het niet zo tragisch en beschamend was, zou je zeggen dat het een zielige vertoning is.
Zielig is een woord met meer betekenissen. Het kan zeggen dat iemand of iets enorm hulpbehoevend is, maar er kan ook iets naars omheen hangen. Zielig is dat Hoofdpiet Niels van der Laan met de dood bedreigd wordt. Vanwege uitlatingen in het Sinterklaasjournaal. Die passen in het vrolijke verhaal dat Sinterklaas moet zijn, maar die vrolijkheid is niet door iedereen te begrijpen.
Het zullen geen kinderen zijn die doodbedreigingen op de Hoofdpiet loslaten. Nee, zielige volwassenen, die woedend achter hun toetsenbord hun vrijheid van meningsuiting botvieren, want daar zal een doodsbedreiging vast onder vallen: vrijheid van meningsuiting.
Over die meningen kun je niet van gedachten wisselen, want de bronnen zijn anoniem. Hoort ook bij die vrijheid: dat je anoniem mag blijven.
Er moet achter te komen zijn wie die zielige mensen zijn. Kost moeite, maar het kan. En dan de vrijheid nemen die namen te publiceren, met telefoonnummers en mailadressen. Hoewel: kan dat het allemaal nog erger wordt.
Sinterklaas en de Pieten vertrekken vandaag weer. Ze laten een armzalig land achter. Een gestoord land.