Remedie

Bijgehouden heb ik het niet, maar ik geloof dat president Trump sinds hij gekozen is, nooit één dag uit het nieuws is geweest. Bij eerdere Amerikaanse presidenten hebben we dat, geloof ik, nog niet meegemaakt. En ook bijna iedere dag een foto, meestal in dat blauwe pak, vaak met een pet op. Ik denk dikwijls: hoeft niet, we wéten hoe hij eruitziet, waarom niet een foto die met het bericht te maken heeft.
Zijn vrouw bijvoorbeeld, om in de buurt van `de machtigste man op aarde’ te blijven. Beetje mysterieuze, gespannen verschijning, niet enorm goedlachs, met kleding aan waarover sterk is nagedacht. Ze schreef nog niet zo lang geleden een boek over zichzelf. Ging over ontzettend weinig.
Gisteren stuitte ik op een foto van haar terwijl ze een ontspannen uitstraling manifesteert. Ze zit naast haar man die druk aan het praten is met Gianni Infantino, voorzitter van de Wereldvoetbalbond. Naast Infantino mevrouw Infantino die zich lijkt te schamen.
Mevrouw Trump lacht losjes en heeft een uitbundige zonnebril op die je associeert met terrassen aan zee, maar ze zijn niet aan zee, ze zitten op een tribune.
Het bericht waarbij de foto hoort, in De Volkskrant, gaat ook over voetbal. Gianni Infantino wil namens de Wereldvoetbalbond de `Fifa Vredesprijs’ uitloven, vanuit de gedachte dat voetbal de beste remedie is tegen oorlog en geweld.
Hij zegt het nog niet, maar wie heeft hij als winnaar in gedachten?
Is niet de Nobelprijs, maar Trump zal tevreden zijn met deze nieuwe prijs. Hij zal hem minder elitair noemen of zoiets.
Ja, voetbal verbroedert. Kijk, naar de sfeer in de stadions en alle dynamiek daaromheen, naar hoe binnensteden eraan toe zijn na een belangrijke wedstrijd. Prijs past Trump!