In de schoenenwinkel maak ik meteen een fout, ik vraag: “Heeft u ook gewone schoenen?” Het meisje dat me vroeg of ze me kon helpen, kijkt niet geïrriteerd. Ik zie dat ze zich een tijd voor de geest probeert te halen waarin ze weleens dat soort vragen heeft gehoord. Alles was toen anders, maar hoe anders, ja, dat is ze vergeten en misschien is het ook beter dat ze dat niet meer weet.“Gewone schoenen,” herhaalt ze, niet eens als vraag, maar als twee stoffige woorden.Ik wijs om me heen: “Ik zie alleen maar sneakers.”Ze knikt. Ik geloof dat ze wil zeggen: “Dat is ons concept.” Of zoiets. Maar ze z... lees meer