De zomer is nog te jong om teruggekeerde vakantiegangers te ontmoeten. Met vakantieverhalen. Ja, mijn bevriende buren zijn een uitzondering. Ze stuurden om de dag een veelzeggend fotootje en al die fotootjes samen vertellen helder voldoende over de vakantie. Uitstekend.
La... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Druipstrepen
Aangenaam, hoor, die opluchting van de laatste dagen. Met een zeker bravoure spreiden we de armen en ondertussen kijken we terloops naar de hemel alsof die eindelijk weer zijn manieren kent. We weten meteen wat we bedoelen en knikken vrolijk. Sommigen van ons zeggen erbij dat ze normaal nooit over het weer praten, maar nu wel, want `het kon echt niet meer!’. Ik hoor bij die laatste groep. Ik heb het nooit over het weer en negeer meestal de berichten erover, zéker over hoe het weer wás. Maar deze dagen is het anders. Het weer omhelst ons, eindelijk lente. Er horen ook mooie woorden bij: citroenvlinder, berkekatjes. Ik verwacht vandaag of morgen de eerste man in korte broek te signaleren, met forse sandalen aan en hagelwitte sokken. Hij kan bijna niet meer wachten. Op mijn bureau ligt nog steeds een uit een krant gescheurd stukje over de grote lenteschoonmaak. Het zijn tips die het karakter van instructies hebben. Ik doe niet aan die schoonmaak, niet dat ik er iets op tegen heb, maar hij zit niet in mijn systeem, zoals dat heet. Wel lees ik er graag over, bijvoorbeeld: `Werk van boven naar beneden en van links naar rechts. Zo is de kans het kleinst dat je per ongeluk vuile hoekjes en gaatjes overslaat.’ Of: `Boen de deuren wel van beneden naar boven, dan heb je geen last van druipstrepen.’ Waarom weet ik niet, maar ik vind het van die rustgevende zinnen. Een woord dat ik met tegenzin is uitspreek is `lentekriebels’, maar ze tintelen ook door mij heen. Die schoonmaakinformatie houdt ze redelijk in bedwang.
Columns
-
-
Graag lees ik van alles over de Olympische Spelen die morgen beginnen. In deze krant was het gisteren een gesprek met oud-judoka Edith Bosch die ik altijd graag aan het werk zag, ook om mijn eigen judoverleden voorgoed te laten verdwijnen onder het zand van de tijd. “Hij is een... lees meer
-
Nog steeds vind ik het jammer dat er in wachtkamers in het medische circuit geen tijdschriften meer liggen. Terechte maatregel, iedereen zit krampachtig het mobieltje te bestuderen, maar toch, ze hoorden zo bij je wachtkamerbeleving. Vooral tijdschriften die je normaal nooit ond... lees meer
-
Bij veel sta je niet stil en dat is maar goed ook, want zo komen er nog meer verrassingen dan er al zijn. Als Trump president wordt, wat door alle hogere machten moet worden voorkomen, is de nieuwe vicepresident James David Vance, over wie we de afgelopen dagen al het nodige kon... lees meer
-
De wereldwijde computerstoring vorige week veroorzaakt zacht de vraag hoe het met ons zou gaan als ineens alles was zoals twintig, dertig jaar geleden. Dat sommige ziekenhuizen, nou ja, veel ziekenhuizen overal in de wereld enorme hinder ondervonden, dat is natuurlijk rampzalig,... lees meer
-
Wanneer mensen doen alsof de publieke ruimte uitsluitend van hen is en dat ze daarin precies kunnen doen wat ze willen, voel ik niet alleen ergernis en vaak verbijstering, maar ook schaamte. Van die schaamte zou ik onderhand best eens af willen, maar dat lukt niet. Ik maak deel... lees meer
-
Mensen die met volle teugen genieten als ze er voor hen wordt geapplaudisseerd, veroorzaken mij bij vrolijke ontroering, zeker als goed te merken is dat het hen niet vaak overkomt.
De intocht van de Vierdaagse hoorde bij mijn opvoeding en in mijn kindertijd was die er dus a... lees meer -
Welke gebeurtenissen in je leven zijn zo schokkend dat je je herinnert waar je was toen je er voor het eerst over hoorde? Word je ook weleens gevraagd: “Waar was je toen je hoorde dat president Kennedy was vermoord?” Degene die deze vraag stelt, weet het van zichzelf en zegt het... lees meer
-
In de file sta ik achter een leverkleurig busje waarop onder de afbeelding van een brood in grote letters BROODZAKELIJK staat. Het is duidelijk dat ik in een file ben beland die heel wat tijd gaat kosten, ik moet het dus lang met deze woordspeling doen, terwijl ik iemand ben die... lees meer
-
Op welke Vierdaagsedag het was, weet ik niet meer, wel dat het in de buurt van Groesbeek was. Een onbelangrijke herinnering, maar misschien is geen enkele herinnering onbelangrijk als blijkt dat die nog ergens leeft en ineens wakker gemaakt kan worden. Ja, herinneringen die blij... lees meer
-
Was natuurlijk het gesprek van de vroege dag, gisterochtend, in de kleedkamer van de fitnessclub. We waren allemaal met de aanslag op Trump wakker geworden. Zijn van die beelden die je een paar keer moet zien. Je bent op buitenlandse televisiezenders aangewezen, op de Nederlands... lees meer
-
In deze krant stond gisteren een benauwend artikel over tolwegen en tolpoortjes in Europa. Een woordvoerder van de ANWB beantwoordde vragen en ik besefte meteen dat ik bijna alle antwoorden razendsnel zal vergeten. Ook omdat er iets in mij leeft dat zegt: “Zien we tegen die tijd... lees meer
-
Gisterochtend liep ik vrij vroeg naar de fitnessclub en vond dat ik alsjeblieft niet moest overdrijven, niet denken dat er een nieuwe fase in het jaar was aangebroken, een ándere orde van de dag. Zo is het niet, alles gaat gewoon door.
-
Herinneren we ons nog dat we niet eens zo lang geleden in de auto op weg naar een vakantiebestemming met landkaarten werkten? Een reed, de ander `deed’ de kaart. Vaak was er sprake van een spanningsveld.
“Zal ik nu door Arras rijden of eromheen?”
“Volgens de kaart moet... lees meer -
De straat hier is nu drie jaar autovrij. Hoe het was toen er nog verkeer doorheen reed, kan ik me niet meer voorstellen. De straat is anders geworden, een langgerekt plein. Bewoners hebben hier en daar tuintjes aangelegd. De stad om de straat heen is druk, maar hier heerst rust.... lees meer