Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Mist

Oké, april volgend jaar, misschien gaat het gebeuren, de reünie van Abba. Een van de twee zangeressen, Agnetha Fältskog, heeft het gezegd in een interview met een Duitse krant. De jongens van mijn generatie denken dan meteen: die blonde. Tien jaar geleden is het al eens geprobeerd. De band werd toen één miljard dollar geboden, voor honderd optredens. Dat ging dus niet door. Eerlijk gezegd vermoed ik dat het nu ook niet lukt. Als ik het goed begrijp, hebben ze allemaal een ingewikkelde gebruiksaanwijzing. Waarom zouden ze het doen? Waarom zou ik het willen meemaken? Ja, dat vraag ik me ook af: stel dat ik een kaartje kon bemachtigen of kreeg, was ik dan blij? In de jaren zeventig zag ik de band graag op televisie. We keken op volle kracht. Hun liedjes zaten goed in elkaar en de zangeressen ook. En de filmpjes die bij de liedjes hoorden waren ook aantrekkelijk. Maar ja, het is wel veertig jaar geleden  Althans hun eerste hit, Waterloo. Ik draaide het laatst en werd er vrolijk van. Ook betrapte ik me op dansbewegingen. Maar toch: veertig jaar geleden. Wat kan Abba nu nog aan onze tijd toevoegen? Ik was het bijna vergeten, maar een tijdje terug kocht ik een doosje met al hun liedjes. Ik heb er dus nog maar een van gedraaid. Toen ik het doosje zag liggen, dacht ik: leuk voor later. Ik vroeg me niet af wat ik met die gedachte bedoelde. Er moet mij iets voor ogen staan, maar wat? Ik zie me ergens zitten, voor een raam, in de mist van het laatste seizoen van mijn leven, terwijl Dancing Queen door de kamer loeit.

Columns

  • Soms heb ik er last van: dat je de hele dag keuzes moet maken. Ga ik het artikel over afvallen na je veertigste lezen of toch maar liever niet? Volkoren brood met of zonder zonnepitten? Nadenken over een mening over een kwestie die ons allemaal zou moeten bezighouden, of even ru... lees meer

  • Soms heb ik er last van: dat je de hele dag keuzes moet maken. Ga ik het artikel over afvallen na je veertigste lezen of toch maar liever niet? Volkoren brood met of zonder zonnepitten? Nadenken over een mening over een kwestie die ons allemaal zou moeten bezighouden, of even ru... lees meer

  • Op sommige plekken moet je niet vragen: “Wat doe jij hier?” Een vraag die vaak een verbaasde toon meekrijgt, waardoor die meteen veel te belangrijk wordt. Op een begrafenis bijvoorbeeld. Daar dus liever niet. Het is duidelijk wat je er doet. Je bent niet binnengelopen, omdat je... lees meer

  • Fietsend naar de praktijk van mijn huisarts voor de griepprik probeer ik me te herinneren wanneer ik die voor het eerst kreeg. Qua leeftijd kwam ik nog niet in aanmerking, maar wel vanwege longproblemen. De prik werd ook voor het eerst gegeven. 

  • Tegen overbodige woorden die een ander woord belangrijker of zoiets moeten maken, verzet ik me telkens weer. `Met oprechte deelneming’ vind ik al moeilijk, zeker op een voorgedrukte kaart, maar alleen `met deelneming’ is niks.
    Dit weekend botste ik weer tegen `onafhankelijk... lees meer

  • Terwijl ik vaak met het openbaar vervoer reis, zit ik zelden in een bus. Slappe beginzin, maar hij moest even. Wie deze week met de trein van het westen van het land naar het zuiden wilde, raakte in Utrecht in een probleem verzeild, want de trein ging niet verder, wegens gepland... lees meer

  • Tot mijn grote vreugde woon ik in een straat waar vaak opnamen gemaakt worden voor een speelfilm. Waarom die vreugde? Natuurlijk vanwege mijn verslaafdheid aan verwondering en ook omdat ik ervan houd als de echte en bedachte werkelijkheid door elkaar heen lopen.

  • Knutselproject – dat is het woord ervoor, hoorde ik later, toen in mijn leven geen ruimte meer was voor knutselprojecten. Ik sta stil bij de herfstdoos, een knutselproject dus. Ik zag er gisteren kinderen mee lopen. Misschien zaten er in die dozen iets anders, maar aan de buiten... lees meer

  • Vraag me niet hoe het kan, maar ik wist het: gisteren was het de Internationale Dag van het Handen Wassen! Uiteraard zocht ik op of het waar was. Was het. Soort feestdag: we vieren het belang van goede hygiëne. Nooit bij stilgestaan dat zoiets gevierd kan worden, maar daarom all... lees meer

  • Wat is er met je aan de hand als je nooit zenuwachtig bent? Is dat een kwaliteit?
    Als ik me zoiets afvraag, moet ik natuurlijk eerst naar mezelf kijken. Daar kan ik trouwens al zenuwachtig van worden, want ik weet dat ik altijd wel iets zie wat anders moet, maar ja, hoe dan... lees meer

  • Dierbaar collega wordt 40 en stuurt een uitnodiging rond voor een feest: een filmavond met dansen na. Ik slaag er nog steeds niet in me te identificeren als danstype, maar vanaf de zijlijn zal er vast genoeg te beleven zijn.
    In deze veronderstelling werd ik gesterkt toen ik... lees meer

  • In de boekwinkel kocht ik gisteren Hoe houd je je hart zacht van journalist en documentairemaker Natascha van Weezel. Het boek heeft ook een ondertitel: Een pleidooi voor het radicale midden in tijden van oorlog. De boekhandelaar en ik hebben het even over de z... lees meer

  • Volgens mij is het een oud plan. Meer dan een plan, het kwam ook tot leven: post- en pakketbezorgers bezorgden niet alleen post en pakketten, maar hielden ook een beetje in de gaten wat er in een buurt aan de hand was. Als ze zagen of vermoedden dat er ergens moest worden ingegr... lees meer

  • Bekend tafereel in onze supermarkten: man of vrouw met een vuilniszak vol blikjes voor de statiegeldmachine, soms twee vuilniszakken. Tafereel heeft een dreigend onverstoorbare uitstraling. De gang van zaken verdraagt geen communicatie, er is geen ruimte voor de vraag: “Duurt he... lees meer

  • Wist niet dat Wij houden van Oranje door Hans van Hemert, maandag overleden, was geschreven. Ja, André Hazes zingt het, maar ik dacht dat hij het ook schreef, in ieder geval de tekst. De zin `Wij houden van Oranje om zijn daden en zijn doen’ vind ik een typische Hazes-z... lees meer

Pagina's