Wordt er nog pap gegeten in dit land? Overvalt me dat die vraag in me opkomt. Vorige week hoorde ik VVD-prominent Eric van der Burg in het programma De Slimste Mens blij uitroepen dat hij iedere dag ontbijt met havermout. Ik knikte, want dacht aan mijn kindertijd.
... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ongezellig
Hoe het zit met de besluitvorming bij Rijkswaterstaat weten we natuurlijk niet. Ik heb het over snelwegen in het donker. Er komen er weer een paar bij. Het was me al opgevallen, maar het kwam niet in me op dat het met bezuinigingen te maken heeft. Is slordig van me, het zegt ook iets over mijn eigen bezuinigingsgedrag. Doe ik thuis het licht uit op plekken waar ik die avond nauwelijks kom? Nee. En ik weet ook waarom: ik vind dat ongezellig. Ik schaam me een beetje dat te moeten toegeven, maar het is echt zo. Ja, daar wordt de wereld natuurlijk niet beter van! Met snelwegen heb ik dat niet. Daar komt de gezelligheidsgedachte niet in me op. Als ik daarover het pikkedonker rijd, heb ik wel minder het gevoel dat ik deel uitmaak van een grote wereld. Ik mis dan de dynamiek daarvan. Het is net alsof ik door een landstreek raas waar nauwelijks mensen wonen en dat is in Nederland natuurlijk nergens aan de hand. Ik zie de laatste jaren minder goed in het donker en of dat komt doordat ik ouder word, weet ik niet. Misschien heb ik ook wel geen zin dat te weten. Ik moet in ieder geval mijn stoel zo dicht mogelijk naar het stuur trekken en mijn hoofd raakt bijna de voorruit. Ik denk dat dat er niet goed uitziet, maar dat kan me niet schelen. Het vergroot wel mijn betrokkenheid bij wat ik aan het doen ben. Alsof er iets meer op het spel staat. Ook heb ik de neiging meer te letten op de achterlichten van de auto voor me. Wat doet Rijkswaterstaat trouwens met het geld dat bezuinigd wordt? Of is dat een verkeerde vraag?
Columns
-
-
Waarom ik ervan schrok, weet ik niet. Gisterochtend hoorde ik op de radio ineens over naakte haver spreken. Nog nooit van gehoord: naakte haver. De presentator van het radioprogramma ook niet, merkte ik aan haar verbaasde toon, waarin ook een zachte lach zat.
Misschien komt... lees meer -
De vraag `Wat had ik zelf gedaan?’ stel ik me niet zo vaak. Zou nuttig kunnen zijn: scherpt de geest, je begrijpt jezelf weer wat beter, maar toch. Altijd kom ik uit op de verzuchting: maar ja, ik heb het niet gedaan.
Daardoor wordt de vraag treurig, vergelijkbaar met `We h... lees meer -
In sommige problemen hoef je je niet enorm te verdiepen, maar je denkt er toch even over na. Lesuitval bijvoorbeeld. Die kwestie was aan de orde toen ik het televisietoestel passeerde. Had helemaal geen zin daarvoor plaats te nemen. Er zijn dagen waarop je gedachten dichtgeslibd... lees meer
-
Duidelijk niet goed opgelet, stom, maar zondag in de namiddag hoorde ik tijdens de voorbeschouwing op de wedstrijd Nederland-Finland een uitdrukking die ik niet kende: de bus parkeren. In het gesprekje tussen interviewer en deskundige deden ze of het een gangbare aanduiding was,... lees meer
-
Afgelopen jaren zijn hier in de buurt nogal wat bomen gekapt, meestal wegens ziekte, van de boom dus. We waren er bedroefd om. Binnenkort worden er nieuwe geplant, de gemeente heeft dat beloofd, het is afwachten of het echt gebeurt.
We gaan er vanuit dat het serieus is, om... lees meer -
Onderhand worden ze fascinerend, de gesprekken met premier Schoof, vooral als het de bedoeling is dat hij iets persoonlijks zegt. Gisteren ook weer in deze krant: je leest het, maar had je net zo goed niet kunnen doen.
Meteen voor de duidelijkheid: ik heb geen hekel aan de... lees meer -
Hoe groot is de blijdschap?
Die vraag stellen nieuwslezers altijd, maar dan ook écht altijd wanneer er een groot internationaal probleem is opgelost of bijna is opgelost. -
Als het niet complimenteus is, blijft het moeilijk wat van iemands uiterlijk te zeggen. Zeker niet wanneer het om veranderingen gaat. Vriendin heeft iets in haar gezicht laten oprekken (als dat het woord is). Behalve dat de ingreep niet geslaagd is, kijkt ze er een stuk bitser d... lees meer
-
“Ik ben even alleen nu. Thea is eten, Noor is eten, Ineke is eten en Do is ook eten.”In een winkel vol dameskleding zit ik aan een tafel te wachten. Daarvoor is die tafel. Voor wachtende partners. De verkoopmedewerkster die me zojuist koffie gaf en een groot glas water, zegt het... lees meer
-
Dagelijks leer je bij, een van de vele verschijnselen die het leven opwindend maken. Soms heb je geen zin je te verdiepen in wat je nu weer geleerd hebt, maar ja, het moet, je wilt wel weten wat er allemaal speelt. `Speelt’ is niet altijd het goede woord: wat zich voordoet.
-
Wat best hoog op de lijst van teleurstellende momenten staat, is wanneer je naar je auto loopt en ziet dat er een ruit kapot is geslagen. Je moet dan meteen bedenken dat er ergere dingen zijn en dat is ook zo, maar het lukt niet altijd. Uit de auto kon niets gestolen worden, maa... lees meer
-
Terwijl ik op weg ben naar een lezing en een en ander op een rijtje zet, merk ik ineens dat ik wat ben vergeten, drie velletjes aantekeningen. Geen ramp, ik ken ze min of meer uit mijn hoofd, maar ik heb ze er graag bij, voor zekerheid. Veel is `voor de zekerheid’.
-
Het boek van Marjolein Faber, Mij krijgen ze niet klein, zal ik niet lezen. Ik houd niet van boeken waarvan de titel de afloop verraadt. Bovendien heb ik wel wat anders te doen.
-
Toen ik drie jaar was, lag ik in het ziekenhuis. Toestand was ernstig, hersenvliesontsteking, benen waren verlamd, wat jammer was want nog niet zo lang ervoor had ik lopen geleerd, is later weer goed gekomen. De meeste medische handelingen staan me niet meer zo bij, wel herinner... lees meer