In televisieland beginnen vakanties vroeg en eindigen wanneer je de herfst al een beetje kunt ruiken, de geheimzinnige geur van alles wat voorbijgaat. Vind ik niet erg, want voor de meeste uitzendingen heb ik geen belangstelling. Doet er niet toe, maar graag noem ik een uitzonde... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Smullen
Fascinerend dat er nog steeds eetgelegenheden zijn die naast de ingang een strook papier hebben hangen, vaag geplastificeerd, waarop afbeeldingen staan van wat er binnen te krijgen is. Ik heb het nu niet over restaurants van koks die in televisieprogramma’s schreeuwend in de keuken staan. Nee, het zijn etablissementen waar de lat minder hoog ligt. De afgebeelde gerechten zien er niet gecompliceerd uit. Meestal is hun uitstraling door de zon danig verkleurd, zodat je soms scherp moet kijken om te zien wat precies de bedoeling is. Ik vind het makkelijk als ik honger heb, want als ik de boel heb bekeken, merk ik daar minder van. Overigens weet ik heus wel dat het eten binnen niet zo verkleurd ter tafel komt. Misschien is het best smullen geblazen. De afgelopen dagen zag ik een paar keer een afbeelding van een hamburger die geen hamburger is. Ja, wel het broodje eromheen en het nutteloze blaadje sla, maar het vlees zelf is namaak. Kweekvlees heet het, en ik vind dat eerlijk gezegd een erg onsmakelijke aanduiding. Ik hoor het mezelf niet zo snel zeggen: `Nog snel even een pondje kweekvlees halen voor sluitingstijd.’ In mijn beleving, die ook maar mijn beleving is, past het kweekvlees een beetje tussen de verbleekte gerechten die ik hierboven aanstipte. Laat ik het zo zeggen: het water loopt je niet meteen in de mond. Wie heeft er overigens om kweekvlees gevraagd? In mijn omgeving ken ik niemand die dat heeft gedaan. Zelf denk ik: waarom zou ik een kweekvlees eten als vlees me even tegenstaat? Of is dat idioot?
Columns
-
-
Ben achter met bioscoopbezoek. In mijn agenda staat een lijstje van films die ik per se wil zien, bijvoorbeeld een Franse film met een Engelse titel: The Beast.
Ik herinner me de recensie die ik erover las. Een van de hoofdpersonen wordt gespeeld door Léa Seydoux. In de rec... lees meer -
VZojuist reserveerde ik in een theater hier in de buurt een voorstelling. Is altijd een heel karwei met inloggen en een wachtwoord en een account en weet ik veel, maar ik zet gewoon door, ik wil niet achterlijk zijn. Ik ga er wel hardop van praten en hoor mezelf geen fijne dinge... lees meer
-
Beetje zenuwachtig was ik wel, dinsdagmiddag, vlak voordat de nieuwe premier aan ons werd voorgesteld. Niet zo zenuwachtig als hij, maar toch. De komende, laten we zeggen, zes maanden wordt hij de leider van het land. Is niet niks.
Hij kent Den Haag door en door, maar je za... lees meer -
Wanneer hij het nodig vond, gaf mijn vader altijd zijn mening. Dus niet in alle gevallen, want soms kon je je mening net zo goed niet geven, ook omdat niet alles om en mening vroeg. Hoe dan ook, hij deed het altijd in milde bewoordingen, en genuanceerd.
-
Als het langdurig geregend heeft, en ik in het nieuws straten blank zie staan, laat ik het tot ons landje beperken, denk ik altijd: blij dat het mij niet overkomt.
Zoiets mag je misschien één keer denken, twee keer is al linke soep, maar als je het vaker doet, ga je er ook... lees meer -
In de eindexamentijd is het een prikkelende gewoonte dat Bekende Nederlanders of minder Bekende Nederlanders of Onbekende Nederlanders, die er ook zijn, examen doen op hun vakgebied. Bijvoorbeeld Maarten van Rossem beantwoordde de geschiedenisvragen.
Ik lees die bevindinge... lees meer -
Lijkt me sterk dat het lukt, een radiostilte van een paar weken. Formateur Richard van Zwol kondigde die donderdag af. Paar weken!
-
Was het woord vergeten: juichspencer. Gisteren kwam ik het tegen in een bericht over de EK-actie van supermarktketen Jumbo. Eerste wedstrijd van het Nederlands elftal staat in mijn agenda, zondag 16 juni, tegen Polen.
-
Toen eergisteren de storm rond het huis joeg en harde regen tegen de ramen zwiepte, had ik zin me lekker met het nieuwe nummer van Donald Duck ver weg in een hoekje terug te trekken.
Al sinds ik een beetje kon lezen, ben ik abonnee en dat ben ik altijd gebleven. In het begi... lees meer -
Nog een maand en we zijn halverwege 2024. Nu is er al een voorstelling te maken van waarop er tijdens de laatste dagen enorm teruggeblikt zal worden, waarschijnlijk ook omdat ons land weer of nog zonder regering zit en nieuwe verkiezingen worden voorbereid. Die zijn trouwens alt... lees meer
-
Je moet als ouder mens (wanneer ben je dat?) een zin liever niet beginnen met “In mijn tijd was er geen…”, want bijna altijd is het informatie waar niemand iets aan heeft. Voor tijd staat meestal nog iets: schooltijd, ik noem maar wat.
Ik zit te lezen over scholierenorganis... lees meer -
Eens per week sta ik voor school te wachten. Ik zorg ervoor dat ik op tijd ben, want hij mag niet naar buiten komen en mij niet zien. Hij rekent op me.
Ik wacht tussen jonge vaders en moeders en hier en daar ook een grootouder en doe mijn best daar enorm levendig te staan.... lees meer -
Oefeningen in geduld zijn nuttig, vooral als je besluit wachttijd productief te besteden: iets in je hoofd nemen en daarover nadenken, waar je normaal niet toe komt, omdat je veel te druk bent met van alles. Is trouwens een prima vraag tijdens wachttijd: is het nodig dat ik het... lees meer
-
Wie vindt dat ijdelheid ook iets fascinerends heeft, kan zich verheugen op het premierschap van Ronald Plasterk. Die enkeling was natuurlijk al verwend met Jan Peter Balkenende, de matigste premier sinds de oorlog, maar vergeleken met Plasterk een toonbeeld van bescheidenheid. ... lees meer