Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Stoer

Vandaag wordt in de Tweede Kamer gepraat over muziek in cafés. Die is vaak te hard. Ben blij met dit openbare gesprek. Mijn leven zit zo in elkaar dat ik dikwijls in een café ben. Niet om de bloemetjes buiten te zetten, hoewel die dynamiek me zeer kan bevallen, maar vanwege, wat dan heet, een afspraak. Kan ook thuis, maar ik moet vaak iets regelen of bespreken met mensen die net als ik thuiswerker zijn en dan is het prettig ook eens buiten de deur te zijn. Verzet de zinnen. Maar dan is er dus die muziek. Ik ken cafés zonder muziek, niet veel, maar ze zijn er, weldadige ruimtes. Maar meestal is het mis en staat die veel te hard aan. Als het de bedoeling is dat we gaan dansen, ja, dan begrijp ik het wel, maar je gaat toch zelden overdag naar een café om te dansen, hoewel dat misschien veel problemen kan relativeren. Het heeft ook voordelen, hoor, die loeiende muziek. Je houdt het bijvoorbeeld zo kort mogelijk en daarna verlang je hevig naar stilte en gelukkig weet je ook waar die te vinden en daar ben je dan weer diep dankbaar voor. Goed overigens dat het weer zich een beetje aan het vernieuwen is. We gaan daar erg stoer mee om, alsof we er recht op hebben dat het eindelijk beter wordt. Dus hup, de terrassen op. Het fijne van terrassen is dat het daar in veel gevallen meevalt met lelijke muziek op orkaansterkte. Zonder dat ik wil klagen zeg ik er wel meteen bij dat dat het enige is dat meevalt, want voor de meeste terrassen in Nederland geldt: `Mijn collega komt zo.’ Graag hierover ook een Kamervraag!

Columns

  • Een vriendin nodigt me uit voor haar verjaardag. Ze zegt dat ik geen cadeau hoef mee te nemen, want ze heeft alles al. Streng voegt ze eraan toe: `En zeker niet van die hebbedingen!’ Ik spreek steeds vaker mensen, ook crisisgevoelige, die zeggen dat ze `alles al hebben’. Misschi... lees meer

  • Uitdrukking die ik nog maar weinig hoorde: zo lek als een mandje. En ineens kwam die een paar keer voorbij, eerst op de radio, daarna in kranten. Als je een keer of vijf achter elkaar hoort of leest dat iets zo lek is als een mandje, gaan die woorden dwingend om aandacht vragen.... lees meer

  • Het Lichtpuntje. Zo heet het restaurant in het ziekenhuis waar ik de laatste tijd zo nu en dan kom. Ik heb een begeleidende functie, ben zelf geen patiënt, voor zover je kunt weten of je patiënt bent of niet. Vooral als ik door een ziekenhuis loop, ben ik ervan overtuigd dat ik... lees meer

  • Deze week verschijnt er een boek dat ik graag zal lezen. De 26-jarige Bram van Montfoort deed een jaar lang internet en zijn mobiele telefoon de deur uit en vroeg zich af wat er met hem gebeurde. Daar gaat dat boek dus over. Ik ga het niet meteen lezen, pas over een paar weken,... lees meer

  • In een café zit ik gisterochtend een krant te lezen als er vanaf een belendend tafeltje ineens een naam uit een ver verleden naar me toe tuimelt. En het wonderlijke is dat die naam wordt uitgesproken door twee jonge mensen. Ik vind dat zo wonderlijk dat ik het liefst hun gesprek... lees meer

  • Op de markt passeerde me een vrouw die enorme haast had. Onder haar jas vandaan wapperde een lange strook wc-papier. Die gaf haar haast een speciale dynamiek. De afgelopen dagen ging het vaak over de participatiesamenleving. Is iets anders dan een verzorgingsstaat. Nog niet zo l... lees meer

  • Mensen die mij kennen, weten dat ik geen voorstander ben van de overbodige mededeling. Dus als je iets hebt laten vallen, zeggen dat je iets hebt laten vallen terwijl je wijst naar wat je hebt laten vallen. Probeer ik te vermijden, maar maak me er toch nog weleens schuldig aan.... lees meer

  • Even kijk ik naar een vrouw die haar hond uitlaat, en graag wil dat de huisvriend met een tennisbal in de weer is. Ze heeft daarom een instrument bij zich dat iedereen kent, maar waarvan ik de naam niet weet. Waarschijnlijk te koop bij Blokker. Laten we zeggen: een werper. Een l... lees meer

  • Een vriend van me schreef een kinderboek met een zebra in de hoofdrol. Daarom werd het boek in de dierentuin ten doop gehouden, in de nabijheid van zebra’s die zich belangstellend gedroegen. En er waren uiteraard veel jonge kinderen, de doelgroep van het boek, kinderen in de voo... lees meer

  • Ooit droomde ik dat ieder mens maar een beperkt aantal vragen mocht stellen, zodat je dus over iedere vraag goed moest nadenken voordat je die verwoordde. Geen fantastische droom, want vragen kunnen het leven avontuurlijk maken en dan vooral de vragen die onverwachte antwoorden... lees meer

  • Gisteren incasseerden we regelmatig het woord `koopkracht’. Ik weet nog goed dat ik het voor het eerst hoorde en ook dat ik er niets mee te maken wilde hebben. Woord voor een slecht humeur, wist ik meteen, wat misschien een te beperkte en eigenzinnige benadering was. Kwam het oo... lees meer

  • Dadelijk, tussen de middag, leest de koning voor dat het niet goed met Nederland gaat. Er wordt trouwens iedere keer bij gezegd dat hij `de nieuwe koning’ is, alsof ons die verandering is ontgaan. Niemand zal er verbaasd over zijn. De afgelopen dagen hoorde ik op de radio al div... lees meer

  • Hier en daar vertoont mijn auto slijtage die niet meer te verhelpen is. Dat hoort bij zijn leeftijd. Is bij mensen is ook zo. Het afsluiten ervan is bijvoorbeeld ingewikkeld. Kan alleen van binnenuit, wat lastig is als je je buiten het voertuig bevindt. Gelukkig heeft één achter... lees meer

  • Zin

    Soms kunnen woorden erg goed zijn voor je humeur. Gisterochtend liep ik vroeg over straat, in het eerste licht. Als ik een bakker passeer zie ik naast de winkeldeur een bord hangen waarop in forse, gezellige letters staat: Vrijdag Gevulde Koeken-dag! Zelden eet ik een gevulde ko... lees meer

  • Ah, handig van Greenpeace. Ik moet de brief nog krijgen, maar weet wat erin staat: mijn jaarlijkse bijdrage wordt automatisch verhoogd. Dat geld geef ik vrijwillig. Met die verhoging moet ik het dus ook vrijwillig eens zijn. Helder. Als dat laatste niet het geval is, moet ik dat... lees meer

Pagina's