In de file sta ik achter een leverkleurig busje waarop onder de afbeelding van een brood in grote letters BROODZAKELIJK staat. Het is duidelijk dat ik in een file ben beland die heel wat tijd gaat kosten, ik moet het dus lang met deze woordspeling doen, terwijl ik iemand ben die... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Tandpasta
Van sommige mensen krijg je meteen een goed humeur. Ze hoeven niet eens iets te zeggen of te doen. Als je ze ziet voel je een lach en optimisme in je opkomen. Met de vrouw die voor me in de supermarkt loopt, is dat het geval. Jaar of dertig. Ze is nauwelijks te omschrijven, maar alles aan haar is aangenaam, van haar kleren tot haar manier van bewegen. Het is een uur of tien in de ochtend, de dag wordt lekker opgetild. Ik zat een beetje vast in mijn gedachten, maar die krijgen nu een dynamiek waarmee ik uit de voeten kan. Dan gebeurt er iets wat ik lastig vind: ik zie haar twee tubes tandpasta in haar zak steken. Dat doet ze niet per ongeluk, zeg maar uit verstrooidheid, want ze kijkt nogal waakzaam om zich heen. Daarom is het vreemd dat ze niet merkt dat het mij is opgevallen. Mijn gedachten die zojuist weer goed op gang gekomen zijn, tuimelen nu raar over elkaar heen. Het gaat me te ver een medewerker van de supermarkt erbij te roepen. Moet ik haar erop aanspreken? Misschien is dat het beste, maar ja, waar bemoei ik me mee? En wat zijn nu twee tubes tandpasta? Ik las pas dat er nergens ter wereld zo veel uit winkels wordt gestolen als in Nederland. Dat verbaast me. Je zou toch denken dat het meer gebeurde in landen waar mensen minder geld hebben. Daar in de supermarkt weet ik nog steeds hoe te handelen. Ik pak wat dingen van de zuivelschappen en als ik me omdraai, zie ik haar niet meer. Dit lucht me op, maar mijn goede humeur is vervaagd en als ik weer buiten ben, waait het de loodgrijze herfsthemel in.
Columns
-
-
Op welke Vierdaagsedag het was, weet ik niet meer, wel dat het in de buurt van Groesbeek was. Een onbelangrijke herinnering, maar misschien is geen enkele herinnering onbelangrijk als blijkt dat die nog ergens leeft en ineens wakker gemaakt kan worden. Ja, herinneringen die blij... lees meer
-
Was natuurlijk het gesprek van de vroege dag, gisterochtend, in de kleedkamer van de fitnessclub. We waren allemaal met de aanslag op Trump wakker geworden. Zijn van die beelden die je een paar keer moet zien. Je bent op buitenlandse televisiezenders aangewezen, op de Nederlands... lees meer
-
In deze krant stond gisteren een benauwend artikel over tolwegen en tolpoortjes in Europa. Een woordvoerder van de ANWB beantwoordde vragen en ik besefte meteen dat ik bijna alle antwoorden razendsnel zal vergeten. Ook omdat er iets in mij leeft dat zegt: “Zien we tegen die tijd... lees meer
-
Gisterochtend liep ik vrij vroeg naar de fitnessclub en vond dat ik alsjeblieft niet moest overdrijven, niet denken dat er een nieuwe fase in het jaar was aangebroken, een ándere orde van de dag. Zo is het niet, alles gaat gewoon door.
-
Herinneren we ons nog dat we niet eens zo lang geleden in de auto op weg naar een vakantiebestemming met landkaarten werkten? Een reed, de ander `deed’ de kaart. Vaak was er sprake van een spanningsveld.
“Zal ik nu door Arras rijden of eromheen?”
“Volgens de kaart moet... lees meer -
De straat hier is nu drie jaar autovrij. Hoe het was toen er nog verkeer doorheen reed, kan ik me niet meer voorstellen. De straat is anders geworden, een langgerekt plein. Bewoners hebben hier en daar tuintjes aangelegd. De stad om de straat heen is druk, maar hier heerst rust.... lees meer
-
“Je hebt goede benen,” zegt mijn huisarts na aandachtige inspectie.
Goed zo, denk ik, toch niet voor niets gekomen. Compliment tilt de dag op.
Ik kan niet altijd uitleggen hoe het precies zit met een klacht en ook om die reden ga ik niet voor al te vage kwesties of kwe... lees meer -
Spaanse volkslied zou wat voor ons elftal zijn geweest. Hoefde niemand mee te zingen, want het heeft geen woorden. Nou ja, vroeger wel, maar die waren van Franco of namens Franco, dus uit een tijd die gelukkig voorbij is.
Is een volkslied zonder woorden nog wel een lied? Mi... lees meer -
Op een druk kruispunt hier in de buurt moesten aankomende agenten om de beurt oefenen in het handmatig regelen van het verkeer. Ze waren duidelijk goed geïnstrueerd, maar het bleek toch geen eenvoudige aangelegenheid.
Ik bleef staan kijken, niet ver van twee oude rotten in... lees meer -
Met het woord bemoeien is het merkwaardig gesteld. Beetje wankel, soms is het gunstig, vaker niet.
“Ik ga morgen verhuizen. Wil jij je er alsjeblieft mee bemoeien?” Dan zeg je dat je die hulp hard nodig hebt. Ook natuurlijk doordat je er alsjeblieft bij zegt. Bemoeien is hi... lees meer -
Fijne foto gisteren in bijna alle kranten: de heer Rutte die wegfietst van Het Torentje, uitgezwaaid door de nieuwe premier en zijn adviseur. De fiets stond ergens voor. Hij had die de avond ervoor al neergezet, want voor dinsdagochtend was er regen voorspeld en hij wilde uitera... lees meer
-
Omdat ik vind dat niets lang geleden is, weet ik soms niet wanneer iets was. Vorig jaar, jaar daarvoor, veel eerder? Meeste wat ik boeiend of aangrijpend of hilarisch enzovoort vond, lijkt zojuist gebeurd wanneer ik er ineens aan denk.
De aanleiding is nu een folder van he... lees meer -
Heeft het zin op de hoogte te worden gesteld van een ramp die zich niet heeft voltrokken? Grote vraag, ik denk: ja. Wezenlijke waarschuwingen zijn nuttig.
Gisteren las ik, wonderlijk genoeg maar in één krant, dat zaterdag om kwart voor vier in de middag een rotsblok uit de... lees meer -
Zal niemand ontgaan zijn dat deze week de Amerikaanse Taylor Swift in Nederland optreedt, drie keer in Johan Cruijff Arena, concerten die binnen mum van tijd uitverkocht waren. Taylor Swift is zo beroemd dat overal waar ze zich vertoont, de locale en ook nationale economie even... lees meer