Associaties

Al heel lang geleden ben ik opgehouden met het maken van boodschappenlijstjes. Meestal stelde ik in de winkel of op de markt vast dat ik het vergeten was en dan leek het alsof mijn geheugen qua boodschappen een volstrekt lege ruimte was. Had een ontmoedigende uitwerking op me.
Vanwaar deze huishoudelijke mededeling? Op het Radboud Universitair Medisch Centrum te Nijmegen heeft men ontdekt dat je geheugenatleet kunt worden. Woord waaraan ik moet wennen, geheugenatleet. Het is me nog niet helemaal helder hoe je het wordt, maar wat ik ervan begrijp is dat je met associaties te werk moet gaan. En je moet een jou bekende ruimte als basis nemen. Het voorbeeld dat ik las ging over het onthouden van eurolanden. Dan denk je aan je slaapkamer en stel je je voor dat er een pizza in je bed ligt (Italië dus), een Eiffeltoren op je nachtkastje staat, enzovoort.
Ik besefte dat ik zoiets al járen doe. Stel dat ik vanavond gebakken aardappels, sla en een spiegelei wil eten. Een eenvoudig gerecht, ik geef het toe, maar ik houd vaak van simpel eten. Dan moet ik de ingrediënten voor deze maaltijd kopen. Ik verlaat mijn huis om naar de supermarkt te gaan. Vanaf dat moment zweeft er een groot gebakken ei door de lucht, ik zie hier en daar iemand lopen met een hoofd als een aardappel en dan moet ik ook nog even kijken of er ergens een leuke, jonge medemens een frisgroene jas aan heeft. Als dat laatste niet het geval is, denk ik toch aan sla als ik de supermarkt binnenga.
Bij bijna alle boodschappen die je moet doen, kun je zoiets bedenken, echt waar. Is het gecompliceerd? Helemaal niet! De alledaagse werkelijkheid gaat er meer van tintelen. Ook uitstekend voor je humeur. En je fantasie.