Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Bier

Wanneer je vindt dat je `de zaken’ even op een rijtje moet zetten, ben je doorgaans niet in een opperbeste stemming. Er zijn te veel zaken, dat is het. Het kost je moeite het allemaal te overzien. Vandaar een rijtje. Van belang is het dat rijtje zo kort mogelijk te houden De droogte maakt de energieproblemen groter. Er is nog geen drinkwatertekort, maar dat komt er wel aan. Laag water belemmert het scheepvaartverkeer. Nogal wat treinen rijden niet vanwege personeelstekort. Het is moeilijk een afspraak te maken in een andere stad, als je met de trein wilt of moet dus. Afdelingen in sommige ziekenhuizen sluiten ook vanwege personeelstekort. Bezorging van kranten stagneert. De toestanden op Schiphol maken het steeds moeilijker het land te verlaten. Onze premier is enorm langstzittend. Dan zijn er ook nog de boeren. En het bier wordt duurder, zeker in de cafés. Je moet het zelf gaan halen aan de bar, want ook hier is er personeelstekort, betekent dus ook wachten bij die bar. Overal is het wachten en wachten geblazen. Alles wordt trouwens duurder, vanwege de hogere brandstofprijzen, tekorten aan van alles, hogere graanprijzen en ook het vervoer is geen fluitje van een cent. Steeds meer spanningen overal, ook dat nog. En het rijtje is nog niet af.
Het ging ons te goed. Al veel te lang. Dat is niet erg, maar we gingen het vanzelfsprekend vinden, raakten te verwend. We moeten meer over oplossingen na gaan denken. Daar worden we groot van.
Toen ik jong was en zeurde over bijvoorbeeld oud brood, kon een volwassene beetje kribbig opmerken: “Je kunt wel merken dat je de oorlog niet hebt meegemaakt.”
O ja, de oorlog is er ook nog. Vlak in de buurt. Lijken we soms even te vergeten.