Ongewoon

Dan zie we een filmpje van een gemaskerde man die zegt dat wat er in Manchester is gebeurd, pas het begin is. Het woord `kruisvaarders’ valt. Dat zijn we blijkbaar. Zelf voel ik me niet zo. En ik vraag me af waarvan de aanslag in Manchester het begin is. Het is toch al begonnen, op 9 september 2001, de adembenemende terreur in New York. Vanaf dat moment wist de wereld dat het ieder moment opnieuw kon gebeuren. Dat was ook zo, niet meer op die schaal, maar daarom niet minder ernstig en wreed.
Hoe leg je het uit aan iemand die van niets weet? Dat is natuurlijk een idiote vraag, want er is niemand die van niets weet, maar toch: wat moeten we begrijpen, wat wordt ons duidelijk gemaakt? Stel dat we aan tafel zitten met de mensen die dit soort aanslagen bejubelen, waarover hebben we het dan? Wat is de inzet, wat staat er op het spel? Ja, we moeten bang zijn. Dat is de bedoeling: angst. Angst moet ons ontregelen. Als we ontregeld zijn, wat dan?
Op de radio hoorde ik gisterochtend deskundigen. Die zeggen dat we alsjeblieft moeten doorgaan met ons gewone leven. Een van de deskundigen had het zelfs over genieten. Wel moeten we alert zijn. Blijkbaar hebben we een oerinstinct dat daar automatisch voor zorgt, dat wil zeggen dat het ons automatisch opvalt als er zich iets ongewoons voordoet.
Ik weet niet hoe het precies zit met mijn oerinstinct, maar misschien is dat toch matig ontwikkeld, want niet altijd weet ik of iets ongewoon is. Zojuist zag ik een man met een rugzak haastig door mijn straat lopen. Die haast zag er raar uit. De man had een andere huidskleur dan ik en ook een uitbundige baard. Is dat ongewoon? Bel ik de politie? Valt me de haastige man overmorgen ook nog op?