Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Pilaar

In vijf kranten las ik gisteren dat er voor de Vermeer-tentoonstelling in het Rijksmuseum zelfs mensen uit Australië komen. Uit Australië! Staat er heel trompetterig. Wel te hopen dat die Australische belangstellenden kaartjes hebben gereserveerd, anders komen ze er niet in.
“Maar we komen helemaal uit Australië!”
“Ja, dat kan iedereen wel zeggen.”
Zelf kom ik uit de buurt en ik heb gereserveerd, dikke maand geleden. Ging niet zomaar. Ik ga dinsdag over twee weken, om 9.40 uur. Je mag niet te lang voor een schilderij blijven staan, want je moet er ook tijdig weer uit.
Ik begrijp ook wel dat het niet anders kan en het enthousiasme stemt ook optimistisch, maar dat het zo strak geregeld moet worden, maakt me ook knorrig.
Het is niet alleen deze tentoonstelling. In januari wilde ik naar een toneelstuk. Ik kan eind mei terecht. Nadat ik een account had geopend en ingelogd, kon ik op een plattegrond aanwijzen waar ik wilde zitten. Er was nog één plaats, schuin achter een pilaar.
“Je hebt geluk gehad,” zegt een vriend die tien seconden na mij een account had geopend en ingelogd. Natuurlijk denk ik na over dat geluk. Vind het schraal geluk.
Volgende week heb ik iets te vieren. Ik bel een restaurant en vraag of ik woensdag terecht kan. Het is even stil. Van die honende stilte.
“Meneer, de eerste mogelijkheid is dinsdag 4 april.”
Raar maar ik vind dat ik meteen moet toehappen, ik moet dat populaire restaurant natuurlijk meegemaakt hebben, bang iets te missen – wanneer gaat dat over?
“Doe maar,” zeg ik.
“Er is alleen plek in de vroege shift. Dus om half zes.”
Ik eet nooit om half zes.
“En u betaalt 75 euro voor de reservering.”
“Begrijp ik!” roep ik blij. Is eruit voordat ik er erg in heb.