Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Waterpompdroger

Eerder deze keek ik het voor de zekerheid een paar keer na, maar morgen is het toch echt Moederdag. Normaal word je door advertenties gewaarschuwd dat het weer zover is. Je leest wat er te koop is `voor de allerliefste moeder’. Dat stoorde me altijd fel, dat getut over de allerliefste moeder. Veel moeders zijn de allerliefste moeder, maar de typering verschraalt als die commercieel uitgebuit wordt.
Bloemen, chocoladeproducten, leuk linnen, spulletjes voor in de tuin, allemaal voor de allerliefste moeder. Of een boek natuurlijk. We moesten moeder ook blij maken met een boek. In sommige advertenties werd de indruk gewekt dat voor de meeste allerliefste moeders een boek iets nieuws was. 
Dit jaar niets van dat alles.
Ja, gisterochtend een radiospotje van de MediaMarkt: het bedrijf adviseerde dat daar een cadeau te kopen dat bij je moeder past. Nuttige tip, denk ik. Ik ging even naar hun site, nieuwsgierig naar wat ze bedoelen: een waterpompdroger of een horloge waarop alles te zien is wat je maar wilt, dat soort dingen.
Mijn moeder is er helaas niet meer. Zij vond Moederdag onzin, ze zag het ruimer: `Altijd als jullie er zijn, is het Moederdag.’ Cadeaus waren niet nodig. Deze opvatting ventileerde ze op volle kracht. 
In mijn omgeving zijn heel wat moeders, van alle leeftijden. Geen van hen heb ik over Moederdag horen praten. Nee!
Vanochtend sta ik weer langs de lijn om mijn favoriete keeper toe te juichen. Vorig jaar kon ik hem nog vragen of hij een fijne tekening voor zijn moeder had gemaakt, want dat leek me toch het minste. Nu hij 10 is en doelman, moet ik daar niet meer mee aan komen. 
Los van hem: er is iets vreemds aan de hand met de moeders en hun enorme feestdag.