Ieder jaar in deze week hetzelfde: “Die gedichten knal jij er natuurlijk zo uit.” Omdat schrijven mijn werk is dus. Maar dat is ander werk dan het maken van sinterklaasgedichten. Ik knal er niets huphup uit en sinterklaasgedichten al helemaal niet.Komt ook door mijn opvoeding. Mijn moeder dichtte een beetje zoals ze praatte, op volle zachte kracht, in veel woorden zat een lach en op vrij willekeurige momenten voegde ze een rijmwoord in. Gedichten waren goed te begrijpen, maar niet altijd makkelijk hardop te lezen, want ze hadden een volstrekt eigen ritme. Laat ik zeggen: punk.