Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Boekenliefhebbers

Voorbeeldje: naast de deur van de boekhandel hangt een affiche: `Hedenavond leest de bekende Dolomietenkenner Bing van Bergen voor uit zijn nieuwe boek Daar! De Dolomieten! Uiteraard worden er Dolomieterse hapjes en drankjes geserveerd! Na afloop Dolomitisch volksdansen olv Chantal Caloria, bekend van Sterren Springen!’  Aandachtig lees ik wat er allemaal staat en ik zeg het maar meteen: ik vind het wat véél. Het hoeft ook allemaal niet. Dat er een reisboekenschrijver komt voorlezen is genoeg. Daar gaat het immers om: om boeken. En om mensen die boeken schrijven en boeken lezen. In de december moest ik in een Polare-boekwinkel signeren en er was inderdaad een hoekje waar `de kleintjes’ Sinterklaasliedjes konden zingen (en wie weet…) en op de eerste etage was een spoedcursus Leuke Dingen Doen Met Theezakjes. Ik dacht toen al: dit kan allemaal nooit goed gaan. En we hebben gezien wat er met Polare-keten gebeurde. Dat debacle is gelukkig voorbij, niet overal, maar bijna overal, bijvoorbeeld in Nijmegen, waar een oude naam opnieuw gaat leven, Dekker vd Vegt. Ik kwam er als kind met mijn vader en vanmiddag ga ik er weer heen, helaas zonder mijn vader. Je ziet het in meer steden: echte boekenliefhebbers (ik heb nu ineens zin, geheel tégen mijn gewoonte in, veel gezegden te gaan gebruiken) slaan de handen ineen, zetten de schouders eronder en gaan de kar trekken terwijl de neuzen fier dezelfde kant op staan. Ik applaudisseer hard en van harte. Stemt zeer optimistisch. Boeken verdienen deze stralende energie.

Columns

  • Altijd benieuwd wat buitenlanders over ons land zeggen als ze hier zijn geweest, op vakantie of werkbezoek. Hebben ze zin terug te gaan?

  • Nuttig ook bij de kleine, misschien onbelangrijke veranderingen in je leven stil te staan en je af te vragen wat ze betekenen.
    Voorbeeldje: de vliegtuigspotters die ik de afgelopen dagen op Schiphol zag.

  • Waar ze mee zouden moeten ophouden in het Journaal en actualiteitenrubrieken, ook op de radio, zijn die superkorte en niksige straatinterviews met willekeurige voorbijgangers. Mensen moeten meteen een opvatting of `een gevoel’ paraat hebben en dat is soms al moeilijk als je enig... lees meer

  • Weet niet waarom, maar ik geloof niet dat ik Den Haag wil wonen. Maar deze dagen wel! Liefst in het centrum, zo dicht mogelijk bij de NAVO-gebeurtenissen. En dat het dus moeite kost om bij je woning te komen, terwijl dat in principe wel mag, als je maar tot op het bot beseft dat... lees meer

  • Hij zal waarschijnlijk niet zelf zijn koffer inpakken, maar president Trump beseft het waarschijnlijk wel: morgen naar Nederland. Waar het precies ligt, hoeft hij niet te weten, want het transport wordt geregeld. Wat moet hij er ook alweer doen? Ja, golfen, maar er was nog iets.... lees meer

  • Een jubileum dat veel losmaakt wat niet per se losgemaakt hoeft te worden, maar wél leuk is: vijftig jaar geleden konden we voor het eerst de film over de terreur van de reusachtige witte haai zien: Jaws, heldere titel. Ik zeg niet meer: onvoorstelbaar dat het al vijfti... lees meer

  • Was het eerder deze week warmer dan het vandaag wordt? Mij staan vaag beelden in het Journaal bij: in, ik meen, Kerkrade had de gemeente een ruimte opengesteld waar het koel was. Daar konden mensen heen die last hadden van de warmte of bang waren dat ze dat zouden krijgen. Daar... lees meer

  • Nog nooit heb ik gevoeld dat ik tot een groep behoor die geen stem heeft. Ik weet dat die groepen bestaan, vaak in omstandigheden waaraan ik niet moet denken. Over die omstandigheden heb ik makkelijk praten, want die zijn ver weg. In dit kleine land hoef je maar te zuchten en ie... lees meer

  • Gisteren zongen er de hele dag de mooiste liedjes door mijn hoofd en ik wist niet welke ik het allermooiste vond. Je voelt je bevoorrecht als je die keuze niet kunt maken. Hoeft ook niet!
    Kwam doordat ik in De Volkskrant een stuk had gelezen over wat veel kenners h... lees meer

  • Wat me altijd verbaast en verontrust is dat we in een van de rijkste landen van de wereld leven terwijl gezondheidszorg, onderwijs en veiligheid financieel maar niet goed geregeld kunnen worden. Misschien is het een simpel begin van dit stukje, maar ja, het wordt nooit helder ui... lees meer

  • Van atlete Femke Bol krijg ik een goed humeur, niet alleen van haar prestaties, maar ook door hoe ze die toelicht, met een stem die bij haar snelheid hoort. Ze geeft haar energie door.

  • Mijn vader overleed in 2008, vrij plotseling. Hij keert regelmatig terug in mijn gedachten, óók op de dag voor Vaderdag. Mijn moeder vond Moederdag een belachelijke feestdag, mijn vader dacht anders over Vaderdag. Hij zei niet: “Jullie komen toch wel?” Toch merkten wij dat dat z... lees meer

  • De komende tijd krijgen we veel lijsttrekkers voor de kiezen, met pakken mooie praatjes, beloften die iedereen kan doen, en een toekomstvisie uit het boekje Zelf Een Toekomstvisie Ontwikkelen. En wij, voor het merendeel zwevende kiezers, zijn `de mensen in het land’ die... lees meer

  • Jammer dat ik nooit meer wat las of hoorde over dat initiatief van twee studenten van de Hogeschool Arnhem-Nijmegen, die begroetbonnen uitdeelden om het leven in onze straten wat vriendelijker te maken. Ineens vraag ik me af of die bonnen begroetbonnen heten. Doordat ik verzet v... lees meer

  • Duurt nog even voordat de Nederlandse televisie de kijkers en de toestand in land & wereld weer serieus neemt, maar laten we zeggen dat de zomervakantie in de eerste week van september min of meer voorbij is. En als ik me voorstel dat het menens wordt, denk ik aan Sven Kocke... lees meer

Pagina's