Was schrikken zaterdagavond toen het Journaal begon. In de aankondiging van wat aan de orde zou komen, had de presentator het over een hel. Je dacht meteen aan een brandhaard in de wereld, maar nee, ging over oudejaarsavond, de uren daarvoor en daarna: het Nationale Vuurwerk in... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Karwei
In mijn woonplaats is de zondag altijd koopzondag. Ik ben er geen voorstander van. Niet vanwege God, maar er mag best een dag zijn waarop er niets of nauwelijks iets gekocht kan worden. Het woord staat me ook tegen. Er zit nare dwang in. Alsof het moet, kopen. Het rare is dat de kopers op koopzondag er ook zo uitzien, mensen met grote koopogen en een nerveuze koopdynamiek. Zelden zie je blij koopgedrag, wat op bijvoorbeeld donderdag wel valt waar te nemen. Dat komt natuurlijk ook doordat kopen op koopzondag ook een gevecht tegen de verveling is. Zondagen zijn vaak een heel karwei. Gisteren had de koopzondag een vreemde intensiteit. Natuurlijk waren er een boel kopers. Het was net alsof ze de dagen ervoor niets hadden gekocht. En het grappig was dat veel kopers met een voorwerp de winkel binnengingen. Het was niet alleen koopzondag, maar ook ruilzondag. Of geld-terugzondag. Iedereen heeft alles al, maar ja, pakjesavond. Dan moet je elkaar toch dingen geven en als je alles al hebt, ontstaat er een probleem. Het kan natuurlijk ook zijn dat je iets hebt gekregen dat te lelijk voor woorden is. Ineens moet ik denken aan een vriend die na pakjesavond nog even een borreltje kwam halen, lang geleden inmiddels. Hij had van zijn schoonouders een reisnecessaire gekregen. Ik denk niet dat zoiets nog bestaat, een leren etui met een scheerkwast, een pincet, een neusleegschraper, enzovoort, echt dingen waaraan je de hele tijd denkt als je op reis bent. We hebben er zeker een uur in drukkende stilte naar zitten kijken.
Columns
-
-
In mijn rooms-katholieke jeugd, waarover ik geen klachten heb en waarvan ik geen blijvende problemen heb overgehouden, speelde Maria een belangrijke rol. Aan het begin van de schooldag moesten we klassikaal uit één mond `Wees gegroet Maria, vol van genade’ bidden. Wat dat `vol v... lees meer
-
Rondom mij heb ik nog niets gemerkt van de campagne die `Man, zeg er wat van’ heet. De Rijksoverheid wil mannen motiveren elkaar aan te spreken op seksueel overschrijdend gedrag. En bij dat gedrag horen ook opmerkingen die écht niet kunnen.
-
Nooit verwacht, maar ik ben een voorzichtige fietser geworden. Voor de zomer werd ik binnen één week twee keer aangereden, eerst door een scooter en daarna door een fatbike. Ik houd van intensiteit in mijn leven, maar dat vond ik wat veel. Bovendien had ik een blessure die er dr... lees meer
-
Altijd heb ik het beetje jammer gevonden dat ik geen kind meer was toen de kinderprogramma’s werden uitgezonden waarin Joost Prinsen een rol speelde, als acteur, als maker.
Niet dat ik heftig te klagen heb over de kindertelevisie uit mijn jonge jeugd. Maar daarvan staat me... lees meer -
Om maar eens een open deur nog verder open te zetten: de menselijke geest zit wonderlijk in elkaar. Er gebeurt daar voortdurend van alles, vaak zonder dat je precies in de gaten hebt wát. Daarvoor gaat het allemaal veel te snel, waarnemingen, waarschuwingen, flarden herinneringe... lees meer
-
Wanneer het over uitslapen gaat, denk ik altijd: dat komt later wel. Als kind dacht ik er dan achteraan: als ik groot ben. Maar die tijd is helaas voorbij. Ik doe het bijna nooit, omdat ik veel te veel zin in van alles heb en er bovendien van alles moet gebeuren. Kan allemaal he... lees meer
-
Lijken kleine vragen, maar zijn het niet. Nu vraag ik me bijvoorbeeld af hoe vaak al in mijn leven tegen me is gezegd `Voor deze ene keer dan’ en dan was het de bedoeling dat je dankbaar en opgelucht knikte.
Toen ik kind was, volgens mij nog niet zo lang geleden, dacht ik... lees meer -
Dansende politici op verkiezingsavond veroorzaken altijd een tafereel dat je even bijblijft. Soms langer dan even.
-
Op weg naar het stemlokaal, plechtig in de ban van het feest van de democratie, vroeg ik me af wat ik van de afgelopen weken zal gaan missen. Volgens mij was de aanloop naar de verkiezingen nog nooit zo intens, nog nooit zag ik lijsttrekkers zo vaak en hoorde ik standpunten en v... lees meer
-
Opluchting staat bij mij hoog op het lijstje van aangename sensaties. Vaak kun je die ook opzoeken. Deze dagen kijk ik bijvoorbeeld graag naar de praatprogramma’s waarin het gaat over de debatten die ik niet meer heb hoeven zien: als zwevend kiezer ben ik geland! Ik weet wat me... lees meer
-
Wakker worden op verkiezingsdag blijft bijzonder. Ik ben een romanticus en graag in de ban van dat gedachte dat er vandaag iets gebeurt waarmee een nieuwe tijd begint. Dat is ook min of meer zo, maar niet in de mate waarin ik dat tegen beter weten in verwacht. Weet ik heus wel,... lees meer
-
Echt waar, ik heb me nog nóóit verveeld, ook als kind niet. Ik ben door mijn ouders opgevoed, maar natuurlijk ook beetje door mezelf, en heb me er al in het vroegst mogelijke stadium van overtuigd dat er altijd wel iets te beleven valt. Goed kijken, goed luisteren, gedachten de... lees meer
-
Iedereen die deze dagen in de politieke arena aan het woord komt, weet precies wat de Nederlander wil of niet wil. Naar hen luisterend, want dat doe ik, ga ik soms bij mezelf te rade en dan is de vraag: is dat zo? Op weg naar woensdag probeer ik op antwoorden te komen.
-
Wist niet dat de nieuwe coronavariant Frankenstein heet!
Ben de tel kwijtgeraakt, maar toen de uitnodiging kwam me weer te laten vaccineren, besloot ik meteen: gaan we doen. In sommige gevallen neem ik graag het zekere voor het onzekere.
Wel viel me op dat de prikloc... lees meer