In een radioprogramma hoorde ik zaterdag een werker in de geestelijke gezondheidszorg spreken over `een stukje herbeleving’. Ik kromp ineen, ben niet zo van dat soort stukjes.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Krabben
Er is een apparaatje uitgevonden dat een manier van spieken kan voorkomen. Als je examen doet en even naar de wc moet en daar met je mobieltje op het internet gaat of een slimme kennis belt, heeft het apparaatje dat in de gaten. Op de universiteit van Maastricht wordt het binnenkort in gebruik genomen. Ik hoef gelukkig geen examens meer te doen, maar toen dat nog wel het geval was, mochten we volgens mij niet naar de wc. Je moest de boel gewoon maar laten lopen. Blijkbaar is dat veranderd. Maar als het niet meer met het mobieltje kan, zijn er toch nog andere spiekmogelijkheden wanneer je je binnen de beslotenheid van de toiletruimte bevindt? Papiertjes met aantekeningen, notities op je lichaam. Het avontuurlijke van spieken is dat je inventief moet zijn. Dat is ook goed voor je maatschappelijke ontwikkeling. Mijn hoogtepunt was tijdens een schriftelijk proefwerk scheikunde, een vak waarmee ik nooit, maar dan ook echt nooit iets zou gaan doen. Het was een multiplechoicetoets. Met de hoofdbegaafde jongen voor me had ik afgesproken dat hij bij iedere vraag even op zijn hoofd zou krabben. Dat deed hij met één vinger, met twee vingers of met drie. Dan kruiste ik dus hokje een, twee of drie aan. Ik hoefde nergens over na te denken alleen maar op zijn krabbende vinger(s) te letten. Ik kreeg er een negen voor en mijn ouders een brief van de rector die streng schreef dat dit dus niet kon en dat hij me nog één keer waarschuwde. Dat laatste had hij al heel vaak gedaan. Eerlijk gezegd hield ik wel van die spanning.
Columns
-
-
Voor de toonbank van de groentespecialist is het even wachten, een kleine rij. Je wacht daar anders dan voor de kassa van de supermarkt, want je raakt in de ban van alles wat de groentespecialist tot groentespecialist maakt.
-
Wat had ik er al kind een hekel aan als mijn ouders of hun vrienden zeiden dat het leven zo kort was: “Alles gaat zo vlug, jongen.” En ze zeiden het vaak, waarschijnlijk omdat ze er last van hadden. Ik wist wat het betekende als iemand zei dat iets zonde van de tijd was, nou, ov... lees meer
-
Misschien was de naam al eerder bekend, maar voor mij was die nieuw, de naam van het onafhankelijk onderzoeksbureau dat zich ruim een jaar bezighield met het gedrag van mevrouw Arib: Bureau Hoffmann. Het buigt zich over integriteitkwesties en grensoverschrijdende handelingen. On... lees meer
-
Al levenslang luister ik liever naar de radio dan dat ik televisie kijk. Als ik bijvoorbeeld een verslag hóór van een voetbalwedstrijd, heb ik het gevoel dat ik meer zie dan wanneer ik die op televisie volg. Komt doordat ik gespannen mijn best doe me taferelen en situaties voor... lees meer
-
“Dus U wilt zo snel mogelijk de hort op?”
Moet even over deze vraag nadenken. Best een tijdje geleden dat ik het hoorde: de hort op. Wanneer deed ik dat voor het laatst, de hort op gaan? Zegt al genoeg dat ik me dat niet meteen herinner. Stoere woorden die voor een plezieri... lees meer -
Als iets vervelend is of storend of tegenvalt, probeer ik eerst te doen alsof dat niet zo is, tegen beter weten in. Gaat over apparatuur, materiaal dat je leven makkelijk moet maken, laat ik zeggen: technische kwesties.
-
Het café is overdag rustig, ’s avonds wordt het er vol met veel hard geluid en dan ben ik er nooit, want daar houd ik al levenslang niet van. Wel in de namiddag, meestal om te herstellen van alle kanten op spattend denkwerk: even de boel op een rijtje krijgen.
-
Veel mensen zeggen dat ze gezichten kunnen lezen. Dat is het woord: lezen. Dus zien wat er door iemand heen gaat of welke karaktereigenschappen prominent zijn. Ik geloof niet dat ik het kan, daarvoor heb ik me al te vaak in een ander vergist, en tegelijkertijd denk ik ook: linke... lees meer
-
Soms moet je iets kopen waarvan je niet weet hoe het heet. Je probeert het te omschrijven, maar dat doe je meestal niet effectief. Nu gaat het om een soort pleister, niet erg belangrijk, maar toch ook weer wel.
-
Altijd neem ik met genoegen kennis van onderzoeken waarvan het onduidelijk is waarom die zijn bedacht. Bijvoorbeeld naar een nieuw verschijnsel dat volgens mij helemaal geen nieuw verschijnsel is. Heeft een Engelse naam: treat culture. Je kunt het ook in het Nederlands zeggen: t... lees meer
-
Je kunt rustig zeggen dat onze autovrije straat langzamerhand enorm beroemd is. Paar keer per dag zijn er fotografen in het werk, vooral met bruidsparen, maar ik zie ook steeds vaker professionele modellen die bijvoorbeeld fascinerende kleding tonen.
Ik ga die taferelen ni... lees meer -
Af en toe, gelukkig niet vaak, wordt me gevraagd waar ik niet tegen kan. Ik moet altijd even nadenken. Is best veel, denk ik dan, maar ik moet uitkijken voor aanstellerij. Bovendien ben ik opgevoed met de aansporing alles van minstens twee kanten te zien, altijd proberen te begr... lees meer
-
In zo’n beetje alle kranten las ik over het onderzoek naar het opgooien van een muntstuk. Een hoogleraar van de Universiteit van Amsterdam is ermee aan de gang gegaan en gebleken is dat de kans niet fiftyfifty is. Gooi je met de kop boven dan is de kans groot dat het ook kop wor... lees meer
-
`Overal altijd ter plekke.’ Die slagzin las ik een paar jaar geleden op een leverkleurig bestelbusje en ik wist meteen: die moet ik heel lang koesteren. Vooral omdat het onduidelijk was van welk bedrijf het bestelbusje was. Toch had de directie die woorden bedacht: `Overal altij... lees meer