Met bewondering luister en kijk ik naar mensen die zo’n beetje alles helder kunnen uitleggen en daarbij niet de indruk maken het erg te vinden dat te doen. Je ziet ze vaak in praatprogramma’s, maar komt ze soms ook tegen in je dagelijks leven. Heldere taal, zinnen met kop en sta... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stoer
Waarschijnlijk is het typerend voor ons onderbewustzijn dat er weinig zinnigs over te zeggen valt. Behalve natuurlijk door deskundigen, maar daar hoor ik niet bij. Helaas, zeg ik erbij. De laatste tijd vergeet ik vaak het woordje `niet’ als ik aan het schrijven ben, Ik zeg nu wel wóórdje, maar het is een groot woord: niet. `Niet’ kan je leven enórm veranderen. Ik lees mijn column in deze krant haast nooit over, maar eergisteren wel. En toen het even over het Sinterklaasjournaal ging, stond daar dat ik ernaar keek, maar ik bedoelde dat ik er nog niet naar gekeken had. Maar ja, `niet’ vergeten. En dan kom ik dus in het onderbewuste terecht. Misschien wilde ik juist zeggen dat ik er heel graag naar keek, maar net wilde doen alsof dat niet zo was. Stoer. Ik ben er nog steeds niet toe gekomen. (Ik heb even goed gekeken of in de vorige zin `niet’ stond.) Het zit nog niet in mijn systeem, zoals dat heet. Misschien komt het doordat ik me dit jaar zonder dat ik er erg in heb, verzet tegen het sinterklaasfeest. Gisteren hoorde ik op de radio dat politiemensen overal in het land instructies hebben gekregen om ongeregeldheden tijdens de intochten te voorkomen. Daarom dus. Mijn verzet, bedoel ik. De schrijver Arnon Grunberg, die ik graag lees, laat tijdens het schrijven van zijn volgende boek neurowetenschappers controleren wat er in zijn hersens gebeurt als hij schrijft. Badmuts met elektroden op zijn hoofd. Ik zou best willen weten wat er in mijn hoofd gebeurde toen ik zojuist `verzet’ noteerde. Wat dat heimwee is.
Columns
-
-
Bijgehouden heb ik het niet, maar ik geloof dat president Trump sinds hij gekozen is, nooit één dag uit het nieuws is geweest. Bij eerdere Amerikaanse presidenten hebben we dat, geloof ik, nog niet meegemaakt. En ook bijna iedere dag een foto, meestal in dat blauwe pak, vaak met... lees meer
-
We zijn gewaarschuwd, maar zoals het soms gaat met waarschuwingen: hoe serieus nemen we die? Vaker dan verstandig is, zeg ik: we zien het tegen die tijd wel. En als die tijd gekomen is, zie ik niets, want dan is het donker.
Daarover gaan de waarschuwingen die ik nu bedoel.... lees meer -
Was schrikken zaterdagavond toen het Journaal begon. In de aankondiging van wat aan de orde zou komen, had de presentator het over een hel. Je dacht meteen aan een brandhaard in de wereld, maar nee, ging over oudejaarsavond, de uren daarvoor en daarna: het Nationale Vuurwerk in... lees meer
-
In mijn rooms-katholieke jeugd, waarover ik geen klachten heb en waarvan ik geen blijvende problemen heb overgehouden, speelde Maria een belangrijke rol. Aan het begin van de schooldag moesten we klassikaal uit één mond `Wees gegroet Maria, vol van genade’ bidden. Wat dat `vol v... lees meer
-
Rondom mij heb ik nog niets gemerkt van de campagne die `Man, zeg er wat van’ heet. De Rijksoverheid wil mannen motiveren elkaar aan te spreken op seksueel overschrijdend gedrag. En bij dat gedrag horen ook opmerkingen die écht niet kunnen.
-
Nooit verwacht, maar ik ben een voorzichtige fietser geworden. Voor de zomer werd ik binnen één week twee keer aangereden, eerst door een scooter en daarna door een fatbike. Ik houd van intensiteit in mijn leven, maar dat vond ik wat veel. Bovendien had ik een blessure die er dr... lees meer
-
Altijd heb ik het beetje jammer gevonden dat ik geen kind meer was toen de kinderprogramma’s werden uitgezonden waarin Joost Prinsen een rol speelde, als acteur, als maker.
Niet dat ik heftig te klagen heb over de kindertelevisie uit mijn jonge jeugd. Maar daarvan staat me... lees meer -
Om maar eens een open deur nog verder open te zetten: de menselijke geest zit wonderlijk in elkaar. Er gebeurt daar voortdurend van alles, vaak zonder dat je precies in de gaten hebt wát. Daarvoor gaat het allemaal veel te snel, waarnemingen, waarschuwingen, flarden herinneringe... lees meer
-
Wanneer het over uitslapen gaat, denk ik altijd: dat komt later wel. Als kind dacht ik er dan achteraan: als ik groot ben. Maar die tijd is helaas voorbij. Ik doe het bijna nooit, omdat ik veel te veel zin in van alles heb en er bovendien van alles moet gebeuren. Kan allemaal he... lees meer
-
Lijken kleine vragen, maar zijn het niet. Nu vraag ik me bijvoorbeeld af hoe vaak al in mijn leven tegen me is gezegd `Voor deze ene keer dan’ en dan was het de bedoeling dat je dankbaar en opgelucht knikte.
Toen ik kind was, volgens mij nog niet zo lang geleden, dacht ik... lees meer -
Dansende politici op verkiezingsavond veroorzaken altijd een tafereel dat je even bijblijft. Soms langer dan even.
-
Op weg naar het stemlokaal, plechtig in de ban van het feest van de democratie, vroeg ik me af wat ik van de afgelopen weken zal gaan missen. Volgens mij was de aanloop naar de verkiezingen nog nooit zo intens, nog nooit zag ik lijsttrekkers zo vaak en hoorde ik standpunten en v... lees meer
-
Wakker worden op verkiezingsdag blijft bijzonder. Ik ben een romanticus en graag in de ban van dat gedachte dat er vandaag iets gebeurt waarmee een nieuwe tijd begint. Dat is ook min of meer zo, maar niet in de mate waarin ik dat tegen beter weten in verwacht. Weet ik heus wel,... lees meer
-
Opluchting staat bij mij hoog op het lijstje van aangename sensaties. Vaak kun je die ook opzoeken. Deze dagen kijk ik bijvoorbeeld graag naar de praatprogramma’s waarin het gaat over de debatten die ik niet meer heb hoeven zien: als zwevend kiezer ben ik geland! Ik weet wat me... lees meer