Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Karwei

 In mijn woonplaats is de zondag altijd koopzondag. Ik ben er geen voorstander van. Niet vanwege God, maar er mag best een dag zijn waarop er niets of nauwelijks iets gekocht kan worden. Het woord staat me ook tegen. Er zit nare dwang in. Alsof het moet, kopen. Het rare is dat de kopers op koopzondag er ook zo uitzien, mensen met grote koopogen en een nerveuze koopdynamiek. Zelden zie je blij koopgedrag, wat op bijvoorbeeld donderdag wel valt waar te nemen. Dat komt natuurlijk ook doordat kopen op koopzondag ook een gevecht tegen de verveling is. Zondagen zijn vaak een heel karwei. Gisteren had de koopzondag een vreemde intensiteit. Natuurlijk waren er een boel kopers. Het was net alsof ze de dagen ervoor niets hadden gekocht. En het grappig was dat veel kopers met een voorwerp de winkel binnengingen. Het was niet alleen koopzondag, maar ook ruilzondag. Of geld-terugzondag. Iedereen heeft alles al, maar ja, pakjesavond. Dan moet je elkaar toch dingen geven en als je alles al hebt, ontstaat er een probleem. Het kan natuurlijk ook zijn dat je iets hebt gekregen dat te lelijk voor woorden is. Ineens moet ik denken aan een vriend die na pakjesavond nog even een borreltje kwam halen, lang geleden inmiddels. Hij had van zijn schoonouders een reisnecessaire gekregen. Ik denk niet dat zoiets nog bestaat, een leren etui met een scheerkwast, een pincet, een neusleegschraper, enzovoort, echt dingen waaraan je de hele tijd denkt als je op reis bent. We hebben er zeker een uur in drukkende stilte naar zitten kijken.

        

Columns

  • Je kunt je afvragen hoe het met onze beschaving zit, als er nog steeds campagnes bedacht worden die ons duidelijk maken dat we ons fatsoenlijk moeten gedragen. En hoe dat moet, want het is niet altijd te doen daar zelf op te komen.
    Nu is er een van het ministerie van Volksg... lees meer

  • “Hebt u weleens eerder een MRI-onderzoek gehad?” vraagt de verpleegkundige nadat ze me gecomplimenteerd heeft omdat ik ruim op tijd ben.
    Heb ik, maar weet niet meer waarvoor en wanneer. Moet voor haar makkelijk na te gaan zijn. Ik knik als Een Man van de Wereld: vertel mij... lees meer

  • Werkend aan mijn hitteplan leg ik flesjes mineraalwater in de ijskast. Gewoon water uit de kraan mag ook, maar ik wil overal iets méér van maken.
    Voor het eerst lees ik wat er op het flesje staat, S.Pellegrino is het: “Te bewaren op een droge plaats, net en geurloos, beschu... lees meer

  • In mijn zoektocht naar antwoorden op de vraag hoe er in het buitenland tegen Nederland wordt aangekeken, stuitte ik op de komiek Derek Mitchell die in Amsterdam woont maar in voorstellingen, bijvoorbeeld in Los Angeles, van alles uit de doeken doet over ons land dat sinds het ve... lees meer

  • Doe het niet vaak, maar soms hoort het bij een vakantiedag aan zee: midgetgolfen. Je moet er in een goedmoedige stemming voor zijn en als dat niet geval is, kun je daar best voor zorgen (en als het lukt, moet je proberen te onthouden hoe je het gedaan hebt!). 

  • Ze komen vaker voor dan, laat ik zeggen, een jaar of tien geleden, de woorden `angstcultuur’ en `giftige werkomgeving’, altijd in verband met het functioneren van een leidinggevende. De betekenis van die woorden is ernstig, meer dan dat, en altijd zijn het `anonieme bronnen’ die... lees meer

  • Altijd benieuwd wat buitenlanders over ons land zeggen als ze hier zijn geweest, op vakantie of werkbezoek. Hebben ze zin terug te gaan?

  • Nuttig ook bij de kleine, misschien onbelangrijke veranderingen in je leven stil te staan en je af te vragen wat ze betekenen.
    Voorbeeldje: de vliegtuigspotters die ik de afgelopen dagen op Schiphol zag.

  • Waar ze mee zouden moeten ophouden in het Journaal en actualiteitenrubrieken, ook op de radio, zijn die superkorte en niksige straatinterviews met willekeurige voorbijgangers. Mensen moeten meteen een opvatting of `een gevoel’ paraat hebben en dat is soms al moeilijk als je enig... lees meer

  • Weet niet waarom, maar ik geloof niet dat ik Den Haag wil wonen. Maar deze dagen wel! Liefst in het centrum, zo dicht mogelijk bij de NAVO-gebeurtenissen. En dat het dus moeite kost om bij je woning te komen, terwijl dat in principe wel mag, als je maar tot op het bot beseft dat... lees meer

  • Hij zal waarschijnlijk niet zelf zijn koffer inpakken, maar president Trump beseft het waarschijnlijk wel: morgen naar Nederland. Waar het precies ligt, hoeft hij niet te weten, want het transport wordt geregeld. Wat moet hij er ook alweer doen? Ja, golfen, maar er was nog iets.... lees meer

  • Een jubileum dat veel losmaakt wat niet per se losgemaakt hoeft te worden, maar wél leuk is: vijftig jaar geleden konden we voor het eerst de film over de terreur van de reusachtige witte haai zien: Jaws, heldere titel. Ik zeg niet meer: onvoorstelbaar dat het al vijfti... lees meer

  • Was het eerder deze week warmer dan het vandaag wordt? Mij staan vaag beelden in het Journaal bij: in, ik meen, Kerkrade had de gemeente een ruimte opengesteld waar het koel was. Daar konden mensen heen die last hadden van de warmte of bang waren dat ze dat zouden krijgen. Daar... lees meer

  • Gisteren zongen er de hele dag de mooiste liedjes door mijn hoofd en ik wist niet welke ik het allermooiste vond. Je voelt je bevoorrecht als je die keuze niet kunt maken. Hoeft ook niet!
    Kwam doordat ik in De Volkskrant een stuk had gelezen over wat veel kenners h... lees meer

  • Nog nooit heb ik gevoeld dat ik tot een groep behoor die geen stem heeft. Ik weet dat die groepen bestaan, vaak in omstandigheden waaraan ik niet moet denken. Over die omstandigheden heb ik makkelijk praten, want die zijn ver weg. In dit kleine land hoef je maar te zuchten en ie... lees meer

Pagina's