Wie vindt dat ijdelheid ook iets fascinerends heeft, kan zich verheugen op het premierschap van Ronald Plasterk. Die enkeling was natuurlijk al verwend met Jan Peter Balkenende, de matigste premier sinds de oorlog, maar vergeleken met Plasterk een toonbeeld van bescheidenheid. ... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ontbloot
Aan Eindhoven denk ik niet vaak en ook niet graag. Ik overdrijf, maar zelfs de náám van de stad bedrukt me. Eindhoven. Nu lees ik een bericht over een supermarkt in die stad. En eerlijk gezegd, als ik niet graag aan Eindhoven denk, komt een supermarkt aldaar helemaal liever niet in mijn gedachten. Die supermarkt, weet niet van welke firma, weigert voortaan mannen met ontbloot bovenlijf. Ik steek enthousiast mijn duim omhoog. Goed zo, Eindhoven! Weinig is zo geestdodend als mannen met ontbloot bovenlijf, in het directe dagelijkse leven dus. Gisteren zat er een in de trein tegenover me. Waarom? Geen idee. Was niet eens erg warm. Blijkbaar had de man zin in dat ontblote bovenlijf. Er zaten haren op en ook een tatoeage. Er was verder niet veel op aan te merken. Toch dacht ik het mijne ervan. Het mijne was: sodemieter enorm op! Niet uit preutsheid of zo, maar de meeste mannelijke bovenlijven vind ik dus niet om over naar huis te schrijven. Met veel (niet alle!) vrouwelijke ontblote bovenlichamen ligt dat anders, maar die zijn niet zo zichtbaar in de dagelijkse openbaaarheid. Weet ook niet wat ik denk als ik een vrouwelijk ontbloot bovenlijf in de supermarkt zie. Slecht van me, maar ik vermoed daar minder op tegen te zijn. Alleen zie je die nooit waar je wel van die bedompte mannelijke bovenlijven ziet, meestal met vlekken en dingetjes, bultjes bijvoorbeeld en andere ongeregeldheden. Waarom willen mannen dat? Ja, lekker makkelijk. Natuurlijk, maar dan kan de broek ook uit. Moet ik echt niet te hard zeggen.
Columns
-
-
Al bijna vijftig jaar denk ik soms aan haar zonder dat wist hoe ze heette. Dat ik nu haar naam ken, komt doordat ik las dat ze zaterdag overleed. Ik denk aan haar als ik op een zomerse avond over het strand loop en naar de zee kijk, wat ik graag doe.
-
“Je kijkt niet of je er zin in hebt.”
In de vroege ochtend ben ik op weg naar huis met een doos wijn, aan een hengsel. Sommige producten lokken áltijd commentaar uit. -
Terwijl ik gisteren in de zeldzaam zachte ochtendzon kranten zat te lezen, struikelde ik over een theorietje dat tijdens de sportbeoefening daarna maar niet uit mijn hoofd wilde.
-
Een demonstratie is niet iets waarvan je droomt, maar als ik dat wel zou doen, liep ik vast mee in een lange stille tocht, met minstens 100 duizend anderen, tegen alle oorlogen waar ook ter wereld. Ons zwijgen was ijzingwekkend en dwingend.
-
Begrijpen wil ik het niet, maar in een Machtig Systeem is érg veel over je bekend, wat je graag eet, waarvoor je speciale belangstelling hebt, of je vaak naar het theater gaat enzovoort. Die informatie zorgt ervoor dat je ongevraagd mailtjes krijgt waarin allerlei onzin wordt aa... lees meer
-
Had iets aandoenlijks, de twee informateurs die aan een kleine tafel in de hoek de grote formatietafel observeerden. De partijleiders moesten zelf volwassen praten. Leek een beetje op een therapeutische sessie: “Ja, Geert, sorry dat ik je even onderbreek, maar ik zie al een kwar... lees meer
-
Wie een tijdje geleden de televisieserie De Joodse Raad zag, zal daaraan nog vaak denken, aangrijpend verhaal, meeslepend verteld, briljant geacteerd. De schrijver ervan, Roos Ouwehand, schreef een vervolg dat zich afspeelt in 1946, over hoe het gegaan is met mensen die... lees meer
-
Halverwege april las ik een artikel dat op mijn bureau bleef liggen. Kort door de bocht is de strekking dat sporten gelukkiger maakt.
Ik sport vier of vijf keer per week, niet omdat ik zo het geluk hoop te vinden, maar voor mijn gezondheid. Wel waar is: na afloop, thuis on... lees meer -
Veel mensen zijn bang voor lawaai vandaag, hoor ik. Voor protesten tegen onze gehavende wereld, tegen onbegrijpelijk geweld, tegen verdriet en leed waarvan je stil wordt.
Waarvan je stil wordt. Ik zie op tegen lawaai, terwijl ik snap als het er wel is. Maar de stilte van va... lees meer -
Nog niet zo lang geleden hadden we het er liever niet over. Niet dat het in de taboesfeer zat, maar het was te intiem, hoewel ik niet weet of dat het juiste woord is.
Geen idee hoe het komt, maar ineens is de belevenis een zeer bespreekbare kwestie geworden, daarom ook maar... lees meer -
Even terug naar het Journaal van dinsdag. Daarin was veel brandend wereldnieuws aan de orde. En daartussen dook ineens onze songfestivalzanger Joost Klein op, beelden van zijn eerste repetitie, vooral foto’s. Behalve de zanger zagen we een man die matig als vogel verkleed was. H... lees meer
-
Heel lang was het gisteren Koninginnedag. En vandaag Dag van de Arbeid. Laatste is zo gebleven, maar wie staat er nog bij stil? Ik ook niet op volle kracht, maar toch even.
-
Weer kwam ik een dooddoener tegen die mijn goede humeur een behoorlijke optater gaf. In het doodlopende proces dat voor de vorm nog zo dynamisch formatie heet, werd Caroline van der Plas een vraag gesteld die haar niet beviel. Ging over een scenario waarover het Centraal Planbur... lees meer
-
Aan Emmen dacht ik niet vaak. Ik verwachtte dat daar zaterdag verandering in zou komen. Ook daarom zette ik de televisie aan, nieuwsgierig naar de avonturen van de Koninklijke familie. Al een paar dagen hoorde ik in radioprogramma’s korte berichten over sjoelen.