Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Smullen

Fascinerend dat er nog steeds eetgelegenheden zijn die naast de ingang een strook papier hebben hangen, vaag geplastificeerd, waarop afbeeldingen staan van wat er binnen te krijgen is. Ik heb het nu niet over restaurants van koks die in televisieprogramma’s schreeuwend in de keuken staan. Nee, het zijn etablissementen waar de lat minder hoog ligt. De afgebeelde gerechten zien er niet gecompliceerd uit. Meestal is hun uitstraling door de zon danig verkleurd, zodat je soms scherp moet kijken om te zien wat precies de bedoeling is. Ik vind het makkelijk als ik honger heb, want als ik de boel heb bekeken, merk ik daar minder van. Overigens weet ik heus wel dat het eten binnen niet zo verkleurd ter tafel komt. Misschien is het best smullen geblazen. De afgelopen dagen zag ik een paar keer een afbeelding van een hamburger die geen hamburger is. Ja, wel het broodje eromheen en het nutteloze blaadje sla, maar het vlees zelf is namaak. Kweekvlees heet het, en ik vind dat eerlijk gezegd een erg onsmakelijke aanduiding. Ik hoor het mezelf niet zo snel zeggen: `Nog snel even een pondje kweekvlees halen voor sluitingstijd.’ In mijn beleving, die ook maar mijn beleving is, past het kweekvlees een beetje tussen de verbleekte gerechten die ik hierboven aanstipte. Laat ik het zo zeggen: het water loopt je niet meteen in de mond. Wie heeft er overigens om kweekvlees gevraagd? In mijn omgeving ken ik niemand die dat heeft gedaan. Zelf denk ik: waarom zou ik een kweekvlees eten als vlees me even tegenstaat? Of is dat idioot?

 

Columns

  • Op 13 juni van dit jaar besloot de orthopeed dat mijn rechterknie vervangen moest worden door een nieuwe. Ik vroeg of ze er genoeg in voorraad had, want je hoort vaak dat er veel op is in de medische wereld. Moet er niet aan denken: je ligt op de operatietafel, oude door sportbe... lees meer

  • Van veel teleurstellingen word je sterker. Soms niet meteen, maar uiteindelijk wel, meestal. Toch proberen we ze te voorkomen, wat natuurlijk niet altijd lukt. 
    Ik heb nog niet gekeken naar een nieuw televisieprogramma dat GoedNieuws heet. De naam zegt het al: er wordt daar... lees meer

  • Onlangs las ik een stuk van Beatrice de Graaf, hoogleraar politieke en internationale geschiedenis in Utrecht. Haar kraakheldere meningen en bevindingen heb ik hoog. Ze vroeg zich af hoe het mogelijk is dat een minister van Buitenlandse Zaken in oorlogstijd zijn biezen pakte omd... lees meer

  • Zou er iemand zijn die het niet vreemd vindt dat mannen meer verdienen dan vrouwen? Hoewel: ik begrijp dat er vrouwen zijn die graag willen dat alles zo is als heel lang geleden, vrouwen doen het huishouden, mannen zorgen voor het geld. Ik heb me er nog niet zo in verdiept, maar... lees meer

  • Het mag uiteraard niet, maar ik vind het best grappig dat het partijcongres van ouderenpartij 50Plus in Ede is geëindigd met de politie die kandidaat- lijsttrekker Gerard van Hooft uit het gebouw heeft moeten zetten. Met geweld, aldus de kandidaat, volgens de politie met lichte... lees meer

  • Er zijn reclamemakers die graag vinden dat we kleuters zijn. In een spotje dat vaak terugkeert, zien we hysterisch lachende hamsters die ons met rare stemmetjes aansporen heel veel bij Albert Heijn te kopen. Het toverwoord in dit verband ligt voor de hand: hamsteren! Als ik me h... lees meer

  • Bijna iedereen kent het begin van het gedicht van Hendrik Marsman Herinnering aan Holland: “Denkend aan Holland/zie ik breede rivieren/traag door oneindig/laagland gaan”. Hij schreef het toen hij niet in Holland woonde, ik denk graag aan Holland, terwijl ik er ben, graa... lees meer

  • Sparen geeft rust maar levert weinig op. Dat bedenk ik niet zelf. Ik zag het gisteren in deze krant staan, boven een artikel dat ik niet las, omdat ik nooit zin heb me in sparen te verdiepen. Jeugdtraumaatje.

  • Ben laatste tijd vaak onderweg, meestal per trein. En ondertussen heb ik ook veel te doen, daarom ga ik in de 1e klas zitten, met laptop, liefst in de stiltecoupé, maar die stilte is soms alleen maar theoretisch. Ik moet er wat van zeggen en dikwijls lukt me dat, maar verlegenhe... lees meer

  • Met de ochtendkranten voor me vond ik gisteren enorm dat ze het betaald voetbal maar een tijdje moeten afschaffen. Hoeft niet voor eeuwig, maar lang genoeg om de boel grondig op te schonen. Te vergelijken met Esther Ouwehand die ook vindt dat de rotzooi moet worden opgeruimd. Al... lees meer

  • Op haar stemmen doe ik niet, maar ik voel wel veel sympathie voor Dilan Yesilgöz. Ze zou de opvolger kunnen zijn van Mark Rutte. Altijd linke soep daar in het openbaar vanuit te gaan. Gedoodverfde opvolgers in het verleden werden dat vaak niet en in sommige gevallen kunnen we no... lees meer

  • Toeval natuurlijk, maar de afgelopen tien dagen kwam ik drie keer kennissen tegen die ik lang niet meer had gezien, en die alle drie iets aan hun uiterlijk hadden gedaan, een man, twee vrouwen. Ik zie het meteen, wat meestal niet moeilijk is, maar weet niet wat te zeggen.

  • Al een paar keer schreef ik hier dat we wachttijd niet als verloren tijd moeten beschouwen, niet alleen omdat het een oefening in geduld is, maar ook omdat je in die tijd van alles kunt doen, denken aan iemand aan wie je te weinig denkt bijvoorbeeld, een plan maken, nagaan wat j... lees meer

  • Eergisteren, Prinsjesdag, was ik tot middernacht ver weg van het televisietoestel, heb dus niets gezien of gehoord van het politieke circus, want aangename bezigheden buitenshuis vroegen op volle kracht om alle aandacht.

  • Soms, heel soms nog maar, komt het voorbij, het befaamde lied uit de musical AnatevkaAls ik toch eens rijk was, dabbe-diebe-diebediebe-dom. Met het bronzen stem geluid van Lex Goudsmit, wie denkt er nog weleens aan hem?

Pagina's