Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Berispend

Op het station van Amsterdam ben ik geïnterviewd over mijn stationsgevoel – ik heb er even geen ander woord voor. Als ik dat gesprek is beëindigd, loop ik de stad in. Het is een broze herfstdag. Ik denk na over het eerste station in mijn leven. Dat van Nijmegen. Toen zag ik ook voor het eerste een trein in het echt. Met een locomotief. Drie jaar was ik. Als ik besef dat het me nauwelijks moeite kost die herinnering naar me toe te trekken, hoor ik de harde stem van een vrouw. Ze spreekt mensen toe die het station zojuist hebben verlaten of er naartoe lopen. Boven haar hoofd houdt ze een bord waarop veel staat geschreven. In nonchalante rode letters. Ik zie een paar keer `Jezus’ staan. De toon van de vrouw is fel en berispend. Als ik haar passeer, roept ze – en ik heb de indruk dat ze het speciaal tegen mij heeft: `Ga maar weer naar de hoeren!’ En over haar schouder maakt ze een wegwerpgebaar naar het gedeelte van de stad waar dat beroep wordt uitgeoefend. Ik ben helemaal niet van plan naar de hoeren te gaan, maar ja, dat ga je niet tegen de vrouw zeggen, want misschien denkt ze dan dat je een smoesje verkoopt en krijg je de volle laag en slaat ze je met dat bord om de oren. Dat kun je niet hebben op een broze herfstdag. Wat als ze had geroepen `Ga maar weer naar de HEMA!’? Had ik haar dan wel verzekerd dat ze zich vergiste? Maar dat roept ze niet, want tegen de HEMA zal Jezus geen bezwaar hebben. Tegen hoeren trouwens ook niet, bedenk ik ineens. Staat in de Bijbel! Maar ook hierover wil ik nu niet praten.

Columns

  • Deze week is Nijmegen de hoofdstad van Nederland en behalve het wandelfeest moeten we ook de verschijnselen eromheen strak in de gaten houden.
    Bijvoorbeeld het plaspark bij het station. Mannen die graag wildplassen, kunnen daar hun gang gaan, tegen van alles wat normaal bij... lees meer

  • Nooit beseft dat vakantie een probleem kon zijn. In de bijlage van deze krant las ik zaterdag de adviezen en tips van een relatietherapeut, met het oog op de vakantie dus. Ben ik over aan het nadenken, nog niet aan toe, zal ik maar zeggen, hoewel ik besef dat het kleine dingen z... lees meer

  • Vanaf morgen verheugen we ons weer een jaar op Wimbledon, eind van de maand eindigt de Tour in Parijs en is de finale van het EK vrouwen in het brave Bazel. Daarna daalt de warme stilte van de zomer op volle kracht over ons neer en begin september worden we wakker wanneer de her... lees meer

  • Als het even kan, kijk ik naar het EK vrouwen en van niemand hoef ik het gelukkig te vergelijken met het mannenvoetbal. Die vergelijking doet er niet toe, je hebt er dus niets aan.
    Tóch: wat me zeer bevalt, is dat er minder gezeur is op het veld, minder ontzéttend rare kaps... lees meer

  • Nederlanders moeten vooral naar zichzelf luisteren, want ze hebben het zelf voor het zeggen, niet de locale besturen. Misschien kort door de bocht samengevat, maar daar komt de boodschap op neer waarmee de heer Wilders door het land trekt. Zijn verkiezingscampagne is begonnen. H... lees meer

  • Maand of twee geleden waren we met de hele familie op vakantie in het noorden van Italië. Het westen van Europa werd getergd door noodweer, maar daar was de zomer al begonnen.

  • Nog steeds is het niet zo dat ik met blij rollende ogen aankondig dat ik vanmiddag natúúrlijk naar de Tour ga kijken, niet ter plekke, lekker vanuit de luie stoel, maar ik zeg niet meer dat de wedstrijd me niets doet.

  • Er is onderscheid tussen dagelijks chagrijn en chagrijn als gevolg van een mislukking, wezenlijke teleurstelling, relatieproblematiek, ach wie kent het niet? Over het laatste chagrijn valt te praten, ook omdat elementen eruit begrijpelijk kunnen zijn. 
    Van dagelijks chagrij... lees meer

  • In sommige gevallen een moeilijk woord: strafbaar. Wat het woord betekent dus, het woord zelf kan er niets aan doen dat het moeilijk is.
    Natuurlijk ben ik strafbaar als ik ergens inbreek of de boel oplicht of iemand een kopje kleiner maak. Daar kunnen we natuurlijk over nad... lees meer

  • Je kunt je afvragen hoe het met onze beschaving zit, als er nog steeds campagnes bedacht worden die ons duidelijk maken dat we ons fatsoenlijk moeten gedragen. En hoe dat moet, want het is niet altijd te doen daar zelf op te komen.
    Nu is er een van het ministerie van Volksg... lees meer

  • “Hebt u weleens eerder een MRI-onderzoek gehad?” vraagt de verpleegkundige nadat ze me gecomplimenteerd heeft omdat ik ruim op tijd ben.
    Heb ik, maar weet niet meer waarvoor en wanneer. Moet voor haar makkelijk na te gaan zijn. Ik knik als Een Man van de Wereld: vertel mij... lees meer

  • Werkend aan mijn hitteplan leg ik flesjes mineraalwater in de ijskast. Gewoon water uit de kraan mag ook, maar ik wil overal iets méér van maken.
    Voor het eerst lees ik wat er op het flesje staat, S.Pellegrino is het: “Te bewaren op een droge plaats, net en geurloos, beschu... lees meer

  • In mijn zoektocht naar antwoorden op de vraag hoe er in het buitenland tegen Nederland wordt aangekeken, stuitte ik op de komiek Derek Mitchell die in Amsterdam woont maar in voorstellingen, bijvoorbeeld in Los Angeles, van alles uit de doeken doet over ons land dat sinds het ve... lees meer

  • Doe het niet vaak, maar soms hoort het bij een vakantiedag aan zee: midgetgolfen. Je moet er in een goedmoedige stemming voor zijn en als dat niet geval is, kun je daar best voor zorgen (en als het lukt, moet je proberen te onthouden hoe je het gedaan hebt!). 

  • Ze komen vaker voor dan, laat ik zeggen, een jaar of tien geleden, de woorden `angstcultuur’ en `giftige werkomgeving’, altijd in verband met het functioneren van een leidinggevende. De betekenis van die woorden is ernstig, meer dan dat, en altijd zijn het `anonieme bronnen’ die... lees meer

Pagina's