Links woonden ooit buren die ik niet heb gekend, maar aan wie ik iedere dag even denk. Voor het huis dat ooit hun woning was, zijn twee Stolpersteine, struikelstenen. Daarop hun namen: Mozes Samson van der Woude, (geboren in 1887) en Jansje van der Woude-Moscoviter (geboren in 1... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Spul
Het is niet best als je je uit bad laat bellen. Bad. Niet bed. Bad is iets anders dan bed. Toen ik het liet gebeuren werd ik meteen een druipende man vol zelfkritiek. Maar ja, ik dacht: het is voor een goed doel. Als ik in bad lig en ergens in huis de telefoon hoor rinkelen, laat ik het toestel lekker zijn gang gaan. Maar nu ligt het mobieltje binnen handbereik, waarschijnlijk uit mijn broekzak gevallen. En dan is het dus een felle dwingeland. Vaak lukt het me het te minachten, maar nog niet vaak genoeg. Het is een vriendin die zegt dat `Willem er met een kraam vol Kuifje-dingen staat’. Willem is een ondernemer op de markt een eindje verderop. Ze voegt eraan toe: `Gisteren van een verzamelaar gekocht!’ Ik ben ook een bescheiden verzamelaar van Kuifje-dingen, grom energiek en verlaat dus het bad, voor mij een plek van bezinning. Paar minuten later sta ik kordaat voor de kraam van Willem en stel vast dat de vriendin zich vergist heeft, twee strips door elkaar gehaald. Kan gebeuren, het is nog vroeg in de ochtend. We nemen dan soms vaag waar, doordat we zelf ook nog vaag zijn. Er ligt veel oud Suske en Wiske-materiaal uitgestald. Ik denk aan mijn bad waarin ik zojuist in diepe gedachten verzonken lag. Het is ook zeer nonchalant ten aanzien van het milieu als je niet erg lang in een bad verblijft. Ik ben niet goed bezig met de nieuwe dag. En nu moet ik soepel met een teleurstelling omgaan. `Leuk spul,’ zeg ik schor, naar de Suske en Wiske-rotzooi wijzend. Willem knikt: `Gisteren van een verzamelaar gekocht.’
Columns
-
-
Er zijn veel zinnetjes met een vaag alarmerend karakter. Meestal worden ze terloops uitgesproken. Bijvoorbeeld: “Het is er nog niet van gekomen.”
Bijna altijd gaat het dan over iets dat er al lang van had moeten komen, maar ja, zogenaamd geen tijd, andere dingen te doen, la... lees meer -
Nieuw voor me, ik las het gisteren in deze krant: de troonrede staat op knispervrij papier. Is sinds 2013 het geval. Op verzoek van de koning: “Gehaald bij een speciaalzaak, zodat het omslaan van de blaadjes niet afleidt van de boodschap.”
-
Pas maakte ik het weer mee bij een uitvaart: de vriend die de ceremonie geleid had, vroeg aan het eind een warm en welverdiend applaus voor de overledene. Dat kwam er natuurlijk en niet zo’n beetje ook. Alle aanwezigen bleven bedroefd, maar het applaus maakte alles lichter. Het... lees meer
-
In de pauze van mijn les op de toneelschool vertelde een student dat ze eerder weg moest, omdat ze moest laten controleren of ze besmet was met tuberculose. Haar vriend in Londen had die ziekte, vandaar.
“O, een krasje,” zei ik.
“Een wát?” -
Iedereen kent het: bericht van de overheid of een andere instantie waarin staat dat je iets fouts hebt gedaan. Heb je niet, het is zelfs onmogelijk dat je dat hebt gedaan. Moet je dus met de overheid of andere instantie in gesprek.
-
Begin van de dag is van groot belang. Het kleine leven om je hen moet zich niet meteen tegen je keren, want dat kan een waarschuwing zijn: probeer opnieuw met de dag te beginnen! Is helaas niet altijd te doen.
Voorbeeldje: vroeg in de ochtend loop ik de keuken in, diep in g... lees meer -
Berichten over de gang van zaken in ons dagelijks leven sla ik soms over. Kleine teleurstellingen kan ik lastiger vinden dan grote. De kleine kunnen beetje gaan zeuren, over de grote kun je met jezelf vergaderen.
-
Alweer 31 jaar geleden: de Brinkman-shuffle. Raar woord in dit verband, shuffle, maar bedoeld wordt is dat CDA-kopstuk Elco Brinkman op een verkiezingsbijeenkomst niet achter het spreekgestoelte bleef staan, maar losjes over het podium bewoog. Alsof hij hardop liep te denken. Li... lees meer
-
Vlees eet ik nog maar zelden, maar soms denk ik: waarom vandaag niet? Op die vraag zijn veel antwoorden mogelijk, maar ik ben niet altijd in de stemming die allemaal te overwegen. Zaterdag sta ik bij de slager. En op zaterdag is het daar druk, buiten heeft zich een beschaafde ri... lees meer
-
Zal nooit ophouden: in onze bioscopen is weer een film te zien waarin de duivel zich in een jonge vrouw vestigt en dan komt er een priester die aan dat ongemak een einde maakt. Lukt niet meteen. Eerst laat de duivel de vrouw vanuit haar bed een heleboel ellende veroorzaken en tu... lees meer
-
Het leven wordt weer gewoon. Hoorde ik iemand zeggen: “Ja, de zomer is voorbij. Het leven wordt weer gewoon.”
-
Toen het maandag september werd, besloot ik goed op de naderende herfst te letten. Is hier en daar al beetje te zien, onnadrukkelijk, maar toch. De zomer heeft de bomen al vroeg moe gemaakt, dus op sommige plekken zijn er veel gevallen, bruin geworden bladeren, alsof het al late... lees meer
-
Kort door de bocht: humor maakt alles zinvoller. Bijna alles. Door het relativerende ervan en nog belangrijker, het hangt ermee samen, is de ruimte die er door vrijkomt.
Wanneer je in een ernstig gesprek verzeild bent geraakt, komt het hoofdonderwerp daarvan meer tot zijn r... lees meer -
De prille ochtend is me lief. Stil op straat, daglicht is nog niet opdringerig, ik lees aan de keukentafel de ochtendkranten, luister naar de radio, hoef nog niet te praten. Dan naar de sportschool om de hoek. Daar beweeg ik me intensiever dan later op de dag, denk ook na over m... lees meer