Werken in de uitvaartbranche wordt steeds populairder, lees ik. Iedereen kan het worden, ik bedoel: een diploma hoeft niet. Er doemen dus ook personen in op die je liever niet tegenkomt. Even jeukte de zoutloze behoefte op te schrijven: bij wie je niet dood gevonden wilt worden. Maar wanneer ik dat doe, weet ik dat ik niet meer te stuiten ben en binnen deze thematiek wil ik dat vermijden. Ik hoor dat er prijsvechters zijn die met aanbiedingen komen waarover je blijkbaar graag even nadenkt. Misschien let ik niet goed op, maar wat zijn dat dan voor aanbiedingen?
Morgen, maar dan 25 jaar geleden, verscheen mijn eerste column in deze krant. Dat weet ik omdat mijn vader die uitknipte. Heeft hij daarna altijd gedaan, tot zijn dood in 2008. Mijn moeder nam het van hem over, maar ook zij leeft niet meer. Mijn eerste column ging over een verkoopadviseur bij wie ik een apparaat wilde kopen. Er ging iets mis.
Het woord kende ik niet: coulrofobie. Betekent dat je bang bent voor clowns. Ik weet niet of er in mijn omgeving een coulrofoob is. Ja, een vriend vindt clowns weerzinwekkend, maar dat betekent nog niet dat je er bang voor bent.
Afgelopen dagen had ik het niet over de vrouwtjes over wie strafpleiter en kamerlid Hiddema in het openbaar sprak toen hij een bijdrage wilde leveren aan het debat over integratie. Mannen van elders die willen integreren, moeten dat vooral tussen de lakens doen. Met de vrouwtjes dus. Nederlandse vrouwtjes in dit geval. Ik geef het kort door de bocht weer, maar het kan, geloof ik, alleen maar kort door de bocht weergegeven worden.
De zaterdagochtend is voor mij toch een andere zaterdagochtend als ik niet naar het radioprogramma Nieuwsshow luister. Bestaat al ruim twintig jaar, lees ik, het wordt in ieder geval al ruim twintig jaar gepresenteerd door hetzelfde duo, Mieke van der Weij en Peter de Bie.
Op de laatste dagen van augustus toch nog een komkommerthema: gevulde eieren. Ze zijn min of meer uit ons leven verdwenen, maar ze worden gelukkig soms nog op tafel gezet. Gisteren in de namiddag vierde een vriendin haar verjaardag. Ze zei dat het strikt eenvoudig zou houden want ze wordt geterroriseerd door tijdgebrek. We zagen het meteen: op tafel stond een witte schaal vol gevulde eieren. Natuurlijk was er ook van alles te drinken, maar verder geen zoutjes en wat zo log heet: borrelhappen.
Het koffertje is ruim een eeuw oud. Het was van mijn grootvader die erg lang dood is, maar aan wie ik nog vaak wel denk, niet alleen als ik het koffertje zie. Misschien is het wel langer dan een eeuw oud. Na zijn dood kreeg ik het en ik gebruik het nog regelmatig. Waarschijnlijk nam mijn opa het mee als hij reis ging. Ik zeg niet voor niets dat het een koffertje is, het is niet groot, waarschijnlijk hadden veel reizigers vroeger minder spullen bij zich dan de reizigers van nu.
Soms moet je stoppen met over kwesties na te denken. Bijvoorbeeld over objectiviteit, over wat dat moet zijn. Het zal niemand ontgaan zijn dat de documentaire over Jesse Klaver volgende week maandag niet wordt uitgezonden. Misschien nooit. Maar wie die wil zien, zal er snel naar kunnen kijken, misschien nu al. Het woord documentaire is door sommige mensen moeilijk uit te spreken, daarom is het docu, vergelijkbaar met het mooie woord bibliotheek, dat graag vervangen wordt door bieb, alsof het een ballenbak is waar voortdurend geinige geluiden te horen zijn.
Tijdens mijn schooltijd vond ik de zomervakantie in mijn jonge leven de langste periode die ik me maar kon voorstellen. Niet dat ik er bezwaar tegen had, maar ik genoot meer van de wat kortere vakanties. Kwam doordat de afbakening duidelijker was. De Kerstvakantie, de mooiste vakantie, duurde maar twee weken, maar aan het begin ervan leek het einde van die twee weken op een andere tijd, ook omdat er dan een heel nieuw jaar was.
Zojuist kreeg ik op de computer een bericht van het Centraal Justitieel Incassobureau. Boete voor te snel rijden. Ruim 200 euro. Zulke berichten krijg je niet via de mail, maar met de gewone post, op papier. Is dus afkomstig van schurken die mij geld afhandig willen maken, en ik drukte het snel weg, bang dat mijn computer besmet zou raken en ik binnen een paar seconden alles kwijt was wat ik had opgeslagen. Die angst is waarschijnlijk ongegrond, maar ik doe het met alle onzinberichten die me overvallen. Ze moeten metéén weg.