Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Ding

Gelukkig zijn ze bijna weggewaaid, de tientallen tips voor Kerstmis die ons de afgelopen weken maar bléven overkomen. In een knipsel dat op mijn bureau ligt, gaat het over het houden van kersttoespraken, met als eerste tip: Weet wie je toespreekt.

Stapels

Wanneer het nieuwe jaar begint, ga ik de onrust vermijden die goede voornemens kunnen veroorzaken. Ik maak ze niet. Op zich is dat ook een goed voornemen.
Als je ze niet hebt, hoef je er ook niet over te praten. Dat moet immers in die wat wezenloze eerste dagen van het nieuwe jaar. Je weet dan nooit zo goed wat je tegen elkaar moet zeggen als je het over dat nieuwe jaar wilt hebben. We vergeten soms dat het niet per se een gespreksonderwerp hoeft te zijn.
Maar ja, vaak, te vaak krijg je: “En? Nog goede voornemens gemaakt?”

Eerbetoon

Een levende kerststal! Ik weet dat ze er nog zijn, op veel plekken in het land, maar ben er na mijn kindertijd nooit meer heen geweest. 
Soms lijkt die kindertijd ver weg, vaak ook niet. Ik hoef mijn ogen maar even te sluiten en ben weer in de huiskamer van het ouderlijk huis, paar dagen voor Kerstmis. Mijn moeder `deed’ de boom, mijn vader de kerststal, werkzaamheden die een groot deel van de dag in beslag namen. De kerststal was een kunstwerk, de boom ook, maar van een andere orde. 

Horizon

Er zijn van die berichten die niet echt belangrijk zijn, maar wel horen bij het einde van het jaar. Bijvoorbeeld van de NS die bekendmaakt hoeveel voorwerpen er het afgelopen jaar in de trein zijn achtergelaten.
De coronacrisis is daar nog steeds te merken. Er zijn minder reizigers dan daarvoor, wat volgens mij niet alleen aan corona ligt. Heleboel mensen hebben behoefte aan `een stukje zekerheid’ en willen daarom zelf regelen dat ze ergens op tijd arriveren.

Tips

Valt er veel zeker te weten? Ik weet het niet, maar ik weet bijna niets zeker. En zelfs dat laatste weet ik niet zeker. Wat ik wel weet is áls je iets zeker weet, dat een groot goed kan zijn.

Rol

Was ergens vorig jaar. Ik fietste onoplettend en ontweek op het laatste moment een man die een handkar voortduwde, met daarop houten planken. Hij had een stofjas aan en een staalblauwe boerenpet op. Een klusjesman.
Mijn rijgedrag irriteerde hem. Hij riep me na: “Moet ik de kop van je romp rukken, vuile teringlijer?”

Prijsklasse

In een winkel sta ik naar een groot televisietoestel te kijken. Te zien is hoe een vrouw van grote hoogte een berg af skiet. Doet ze bijna dansend. De hemel is blauw zoals op kerstkaarten van weleer. Aangenaam tafereel.
Ineens een stem achter me: “Heel verstandig.”
Ik kijk om en zie een verkoper staan, ergens in de twintig, zuurstokkleurig overhemd, liefhebber van gel in het haar. Hij legt zijn hand teder op de bovenkant van het toestel: “Beste in deze prijsklasse. Heeft u goed gezien.”

Prairie

Zojuist las ik een lijst van nieuwe kerstfilms. Vond ik geruststellend, geen van alle hoef ik per se te zien. Met genoegen bestudeer ik de samenvattingen, daar heb ik genoeg aan. 

Glimmen

Als we iets vreemd vinden, zeggen we vaak grappig. Gaat niet om vervelend vreemd, nee, gewoon vreemd, misschien een beetje verrassend vreemd: grappig.
Ik ben gesteld op het woord `grappig’ en betreur dat het te vaak oneigenlijk wordt gebruikt: “De enige die hierover een beslissing kan nemen is Bert, maar het grappige is dat Bert voor een maand of zes onvindbaar in een ver buitenland verblijft.” Nu is er inderdaad best veel grappig, je moet soms even nadenken hoezo. Veel in het leven is absurder dan op het eerste gezicht lijkt.

Zuurkool

Meestal gaat het aan me voorbij, het ochtendprogramma Goedemorgen Nederland. Ben dan vooral met de kranten in de weer. In huis staat de televisie wel aan en de vrolijke stemmen van de presentatrices dringen vaag tot me door, maar ik word geen kijker. 
Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Gebeurt wanneer ik het toestel toevallig passeer om bijvoorbeeld een trui te zoeken. Zo kwam het dat ik eind vorige week belandde bij de kerstmarkten.

Pagina's