Altijd voel ik lichte weerstand wanneer iemand een zin begint met: “Je gaat me toch niet vertellen dat…” Gaat dan om iets wat je juist graag wil vertellen. Of graag, dat misschien dat niet, maar wat je wel belangrijk vindt. Wind wordt je uit de zeilen genomen. “Je gaat me toch niet vertellen dat je geen last hebt van januari?” Januari zit vol blauwe dagen, maar vandaag is officieel blauw: Blauwe Maandag – maar dan in het Engels, want het betreft hier internationaal onbehagen.
Hij ziet eruit alsof hij lang harde tegenwind heeft gehad, maar dat heeft geen invloed op zijn goede humeur. Een tevreden lach wijkt niet van zijn gezicht. Schuin tegenover het huis hier buigt hij zich over een bak vol grieperige planten. Zelden zag ik iemand zo secuur een plantenbak bestuderen. Hier en daar plukt hij wat onkruid weg dat hij hard, bijna bestraffend op straat smijt.
Als er een groot conflict in de wereld wordt opgelost, komen er in de Nederlandse praatprogramma’s altijd deskundigen aan het woord die precies weten hoe het zit. Die overtuiging dragen ze op volle kracht uit, ze dulden weinig tegenspraak en het is allemaal zo stellig dat je je afvraagt waarom zij niet eerder aan de onderhandelingstafels zijn gevraagd, dan was het allemaal een fluitje van een cent geweest.
Uitstekend dat Arnhemmers brieven van de gemeente mogen terugsturen als ze die niet helemaal of helemaal niet begrijpen. Ik hoor dat het niet alleen in Arnhem mag, maar ook in andere plaatsen. Iedereen zou het mogen, nee, moeten doen. Zelden komt er een brief van de overheid waarin wat staat waarin je meteen zin krijgt. Altijd gaat het om iets wat je moet of wat je fout gedaan hebt of helemaal verkeerd begrepen, maar hoe het precies zit, zou je met geen mogelijkheid kunnen zeggen. Het stáát er wel, maar het staat er ook niet.
Er zijn gelukkig nog veel berichten die vrolijk stemmen. Bijvoorbeeld dat zondag honderden Londenaren in onderbroek met de metro reisden. Project heeft zelfs een naam: No Trousers Tube Ride. Is ooit begonnen in New York, en heeft zich daarna over de wereld verspreid. Hoewel ik de wereld strak in de gaten houd, heb ik daar niets van gemerkt. Misschien was ik even ergens anders mee bezig.
Stel: ik breng mijn auto ter reparatie naar de garage. “Gaan we doen,” zegt de chef van het bedrijf. Paar dagen gebeurt er niets. Ik informeer en hoor dat ze niet precies weten wat er aan de hand is en daarom ook nog geen idee hebben van een oplossing: “Nog even geduld, alstublieft.” Na weer een week meld ik me beetje ongeduldig. De chef zegt dat ik me geen zorgen moet maken, want: “Ik merk sterke motivatie bij mezelf en mijn collega’s om te repareren.” Ik probeer hier iets van te denken, maar ik weet niet wat.
Bij voetbalwedstrijden druk ik de stilteknop in wanneer deskundigen aan het woord komen. Zo ook bij interviews met spelers, of interviews, groot woord, interviewtjes. Commentaar van deskundigen vind ik lastig omdat ze zichzelf belangrijker vinden dan de wedstrijd waarover het gaat. Nu is dat soms ook zo, maar het moet geen gewone manier van doen worden, of uitgangspunt. En die interviewtjes gaan doorgaans over niks, het is net alsof het alleen maar de bedoeling is te laten merken dat de voetballers ook min of meer kunnen praten.
In veel gevallen worden we consumenten genoemd. Soms vind ik dat lastig. Alsof je de hele tijd bezig bent van alles te consumeren. Je hebt ook weleens wat anders aan je hoofd. Deze week liet PostNL ons, consumenten, weten dat vanaf februari de brievenbussen niet meer na 17 uur worden geleegd, maar door de dag heen, ik heb de indruk wanneer het zo uitkomt.
Eergisteren stond in deze krant dat we de saaiheid moeten omarmen. Aanleiding voor deze oproep is dat veel mensen last hebben van somberheid in januari. In het artikel komt hoogleraar psychologie Stefan van der Stigchel aan het woord die zegt dat het allemaal mee kan vallen.
Vanaf maandag moeten we scherp gaan letten op wat er in onze omgeving gebeurt. Het ministerie van Justitie en Veiligheid wil dat graag en komt met een publiekcampagne die `Vreemd of verdacht’ heet. Om ons heen vindt veel `georganiseerde ondermijnende criminaliteit’ plaats en we kunnen meedoen die te bestrijden.
