Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kwetsbaar

Mensen onderbreken is haast nooit goed. Denk aan de mop! Vertellen is een kunst, een mop vertellen helemaal. Mijn relatie met de mop is broos. Kan er helaas alleen naar luisteren als die goed wordt verteld. Er zijn maar weinig mensen die dat kunnen. Als ik mijn omgeving ruim zie misschien twee of drie. Erg is als iemand die een mop vertelt, gecorrigeerd wordt door een ander, zeker als het echtpaar betreft. Man begint: `In de dierentuin loopt de oppasser… ’ Zijn vrouw onderbreekt: `Hondje, dat was geen oppasser, maar de directeur van de dierentuin.’ Zegt die man: `Maar die oppasser ziet toch dat twee leeuwen…’ De vrouw schudt haar hoofd: `Nee, de directeur! Die ziet dat! En dan roept hij er dus een oppasser bij.’ Man begint opnieuw: `In de dierentuin loopt de directeur…’ Zijn vrouw legt haar hand op zijn onderarm: `Je moet wel zeggen dat het bijna sluitingstijd is, anders is het raar.’ Ik denk hieraan als ik op het station van Amsterdam ben. Ik hoor een vrouw aan een man vragen hoe ze in Eindhoven moet komen. Man zegt dat ze via Nijmegen moet reizen. Lijkt me onzin. Ik ga me ermee bemoeien en raad de trein naar Maastricht aan. De man roept dat je dan nooit in Eindhoven komt. Ik snap het, hij kent de NS beter dan de beloofde dienstregeling, maar toch, Nijmegen is een omweg, ik weet het zéker. En dan dien ik mezelf theoretisch een vuistslag toe: alsjeblieft kop houden! Alles wat we doen, alles wat we proberen te doen, alles wat we willen bewerkstelligen is zo kwetsbaar. Ook wat hapert, vraagt om respect.

Columns

  • De terugkeer van televisieseries die tijdje geleden populair waren, hebben een geruststellende uitwerking op ons. Ik las het ergens, het is onderzocht. Als ik het goed onthouden heb, gaat het bijvoorbeeld over Baantjer. Die geruststelling hebben we nodig in de ons omrin... lees meer

  • Soms probeer ik me voor te stellen hoe ik op Nederlands nieuws zou reageren wanneer ik lange tijd in een ver buitenland was geweest. Nederlands nieuws, zeg ik, want het voortdurend rampzalige wereldnieuws is me uiteraard niet ontgaan.

  • Best interessant liedje vond ik het, De Bom van Doe Maar. De band bracht het uit in de herfst van 1982 en ik had andere muziek aan mijn hoofd dan het repertoire van Doe Maar. Sympathiek, daar niet van, maar toch vooral voor kinderen en daar hoorde ik in die tijd niet meer bij.... lees meer

  • Aan de opkomst van alcoholvrij bier draag ik mijn steentje bij. Paar jaar geleden was deze zin ondenkbaar. Dan zou ik er hetzelfde over denken als over vlees: als ik geen vlees wil eten, hoef ik ook geen namaakvlees op mijn bordje, zeker niet als het vreemd Oudhollands wordt ges... lees meer

  • Weer wijs ik erop dat je als thuisblijver toch veel vakantievreugde kunt beleven. Eergisteren was het Zwarte Zaterdag, in heel Europa, geloof ik, maar vooral in Frankrijk. Daar was de Route du Soleil behoorlijk problematisch. Altijd fantastische naam gevonden, Route du Soleil: j... lees meer

  • Misschien liep ik te vaak in gedachten over straat, maar de elektrische step heb ik nog niet gezien, terwijl ik in een omgeving leef waarin alles wat nieuw is onmiddellijk wordt benut en getoond.
    Ik lees een interview met de fabrikant ervan en die noemt de step een sexy voe... lees meer

  • Om een uur of vier knalt Kes de deur van mijn werkkamer open en zegt – en dat vind ik een opvallende zin voor een meisje van nog geen vier: “Het werk voor vandaag zit erop.” 
    Het zijn woorden die ik zelf nooit uitspreek, zelf niet eens dénk, want ik vind dat ik nooit klaar... lees meer

  • Je bent met iets bezig of bezig geweest en dan vraagt iemand: “Wat is precies de bedoeling?”
    Die vraag vind je altijd irritant of alarmerend, je denkt nooit: “Fijn dat je ernaar informeert, nu kan ik het allemaal eens haarfijn uitleggen.”

  • Zaterdag las ik erover, in deze krant, daarna niet meer, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat door de zomer kan komen. Ging over Lent en daar gaat het niet zo vaak over, daarom heb ik het ook onthouden, maar natuurlijk vooral vanwege Kuifje, van wie de avonturen me al le... lees meer

  • Helaas heb ik het er te druk voor, maar ik weet zeker dat ik nog toekom aan het boek van Joseph Jebelli dat Rust in je hoofd heet. Samenvatting staat onder de titel: Waarom nietsdoen je leven kan veranderen. 
    Ja, ik zal me me er op volle kracht en geconcentreerd in... lees meer

  • Sterker uit de storm. Goede titel. Het verkiezingsprogramma van de VVD gaat zo heten, waarschijnlijk, er is een concept gepresenteerd, in september wordt het definitief, titel ook.
    Sterker uit de storm. Zat gelijk in mijn hoofd, wat ook komt doordat het me... lees meer

  • Altijd lastig: je hebt goed geluisterd naar mensen die alles weten van het menselijk lichaam en hoe dat gezond te houden, en daarom bijvoorbeeld dagelijks 100 gram brocoli gegeten, omdat die groente de hersens in conditie houdt, en ineens blijkt dat dus niet nodig te zijn.

  • Van de Golden Earring heb ik alle muziek die ze gemaakt hebben, en daar luister ik ook nog vaak naar. Ik ben ermee opgegroeid en die fase van mijn leven is nooit tot in de puntjes voltooid, dus zonder pathetisch te doen kan ik zeggen dat de Earring bij me hoort. Ik heb betere mu... lees meer

  • Eén seconde niet opgelet. Dat zei Hans Klok afgelopen weekend, nadat tijdens een act een zwaard door zijn arm heen was gegaan. Ik meen dat vrijwilligers zwaarden mochten steken in een doos waarin de artiest zat opgesloten. Gaat normaal nooit mis.
    Hans Klok is geen zeurpiet... lees meer

  • Op weg naar sportbeoefening zie ik op de hoek van de straat een vrouw op een taxi staan wachten. Dat het om een taxi gaat, kun je altijd zien: mensen kijken gespannen om zich heen naar alle richtingen waaruit die taxi kan komen. 
    Vrouw ken ik. Weer door sportbeoefening. Wan... lees meer

Pagina's